Сказка о Дьяволе - Мельница

Жил однажды на свете Дьявол.

По морям-океанам плавал.

А меня никогда не видел,

О тебе никогда не слышал.

Он украл с неба ясный месяц

И спустил ладьею на волны.

Он приходит с ночным приливом,

У него весло из оливы.

Ты меня ждала на причале,

Не смыкала очей ночами,

Он увидел тебя, голубка,

И забыл о вечности Дьявол.

Принял Дьявол моё обличье,

Не найдешь и пяти отличий,

Он упал пред тобой на колени,

Целовал холодные руки.

Я покинул тебя, голубка,

Обещавши вернуться скоро.

Перепутал я небо с водою,

Я уплыл за своей бедою.

Не найдешь тех широт на картах,

Где пропал я с верной командой.

Где мне взять имя ветра, который

Возвращает странников к дому?

Я поставил бы светлый парус,

Я б примчался домой на рассвете,

Отвязал бы луну от причала,

Чтобы тоже домой возвращалась!

Только стоит ли, право, вернуться

Только стоит ли мне воскреснуть

Если вместо меня живет Дьявол

Мои песни поет тебе Дьявол?

Бір кездері Ібіліс өмір сүріпті.

Теңіздер мен мұхиттарды жүзіп өтті.

Ал сен мені ешқашан көрмедің

Сіз туралы ешқашан естімедім.

Аспаннан ашық айды ұрлады

Және қайықты толқындарға түсірді.

Ол түнгі толқынмен келеді

Оның зәйтүн қалағы бар.

Сіз мені пирсте күтіп тұрдыңыз

Түнде көзімді жұмадым

Ол сені көрді, кішкентай көгершін

Ал Ібіліс мәңгілікті ұмытты.

Ібіліс менің кейпімді алды

Сіз тіпті бес айырмашылықты таба алмайсыз,

Ол сенің алдыңда тізерлеп отырды

Суық қолды сүйді.

Мен сені тастап кеттім, көгершінім

Жақында оралуға уәде берді.

Мен аспанды сумен шатастырдым

Мен бақытсыздық үшін жүзіп кеттім.

Сіз бұл ендіктерді карталардан таба алмайсыз,

Мен дұрыс командамен жоғалып кеттім.

Желдің атын қайдан алуға болады

Қаңғыбастарды үйге қайтарады ма?

Жеңіл желкен шығарар едім

Таң ата үйге асығатынмын

Айды пирстаннан шешіп едім,

Үйге қайтуға да!

Қайтып келуге тұрарлық па

Мен үшін қайта тірілуге ​​тұрарлық па

Менің орныма Ібіліс өмір сүрсе

Менің әндерімді саған Ібіліс айтады ма?