Que reste-t-il à vivre - Mano Solo

Que reste-t-il à vivre qui ne soit pas déjà sali, piétiné par l’histoire…

N’en avons-nous pas les mains trop pleines de tout ce que l’homme peut croire

Que reste-t-il à savoir pour atteindre enfin la béatitude du dégoût

Que reste-t-il à vivre

Les hommes à boire ont-ils encore quand les chiens seront tous morts.

De quelle chape de plomb se tailleront-ils de nouveaux poumons

Comment brûlerons-nous demain ces tours de fer et de verre

De quelle charrue pourra bien renaître la terre

Qui reste-t-il à suivre qui ne soit pas le dernier maillon de la grande chaîne

des pièges à cons

N’avons-nous vraiment rien à apprendre de tous ces gens qui se sont fait

descendre

Allons-nous longtemps laisser les urnes se remplir de peste brune

Tout bas, tout s’en va

Tout qui nous file entre les doigts

Tout bas…

Тарихпен ластанбаған, тапталмаған өмір қалды...

Біздің қолымыз адам сене алатын нәрсеге толы емес пе?

Ақырында жиіркенішті бақытқа жету үшін не білу керек

Өмір сүруге не қалды

Иттердің бәрі өлген кезде, еркектерге әлі де ішу керек.

Қай қорғасыннан олар жаңа өкпені ойып алады

Мына темір мен шыны мұнараларды ертең қалай өртеп жібереміз

Қай соқадан жер қайта туады

Ұлы тізбектің соңғы буыны емес кімнің соңынан еру қалды

ақымақ тұзақтар

Өзін-өзі жасаған адамдардан үйренетін ештеңеміз жоқ па?

түсу

Сайлау жәшіктерін қоңыр оба толтыра береміз бе

Бәрі кетеді

Саусақтарымыздан өтіп жатқанның бәрі

Сыбыр…