Novembre - Mano Solo

Je me dois d’un poème en cette journée de novembre à la con

Je me dois d’une lutte fût-elle minuscule

Je me dois d’un crachat

Je me dois d’un éclat

Je me dois d’un souffle sur se monde entier qui se refuse à moi

Je me dois ta conquête

Ca m’aurait plus d'écrire une chanson d’amour qui ne soit pas qu’une douleur

Ca m’aurait plus de pendre a ton cou un ptit sourire de vainqueur

Ptetre même que mon discours aurait changer d’odeur

Et le gens se serait dit tiens pour une fois qu’il chiale pas sa mère celui la

Je me dois d’un poème, en cette journée de novembre à la con, a la con

Қарашаның мына бір ақымақ күнінде өлең шығаруға міндеттімін

Кішкентай болса да күресуге міндеттімін

Мен өзіме қарыздармын

Мен өзіме жарқырауға қарыздармын

Мен өзімнен бас тартатын осы әлемде өзімнің тынысым үшін қарыздармын

Мен сіздің жеңісіңіз үшін қарыздармын

Мен тек азап емес махаббат туралы ән жазғанды ​​жөн көремін

Жеңімпаздың кішкене күлкісін мойныңа іліп қойғаным дұрыс болар еді

Мүмкін менің сөзім де оның иісін өзгерткен болар еді

Анасын жылатпайды деп ел ойлайды

Мен өзіме бір өлең қарыздармын, бұл ақымақ, қараша күні