Les hommes seuls - Mano Solo, JEAN LAMOOT

Devant le resto, des hommes qui mangent seuls

Y a deux trottoirs, l’un l’ombre et l’autre au soleil

Y a le choix ou y a pas

J’habite sur la frontire comme le fil d’un rasoir

J’y aiguise mon envie de changer de ct Mais j’ai pas encore choisi lequel tait bon pour moi

Peut-tre ni l’un ni l’autre, je suis les pointills

A un moment c’est sr que je vais basculer

J’ai peur de choisir, peur de pas en revenir

Je vois de chaque ct des processions, des enterrements,

Trois trompettes derrire et personne pour pleurer

Faut garder ses larmes pour soi en cas de besoin

Quand la vie rclamera son tribut

Pour une vieille histoire de pomme et de serpent

Sur le fil j’carte les bras, je ne bouge pas

Je reste l, je suis pas prt de m’envoler

Il n’y a ni bien ni mal

Je me suis jamais senti si bien

Je me suis jamais senti si mal

J’en sais rien

Je m’en fous

Je gote ma soupe la grimace

Au resto des hommes qui mangent seuls

Qui n’a jamais connu le rire des femmes

Le rouge au bord d’un verre ou la delicate musique

D’un cristal qui s’entrechoque

Et je regarde mon assiette et le serveur enlve l’autre

Pour qu’on soit sr que je n’attends personne

Dans la rue les gens vont par deux

Et moi je valse et tangue avec ma gueule dans la vitrine

Dans le resto des hommes qui mangent seuls.

Мейрамхананың алдында жалғыз тамақтанатын еркектер

Екі жаяу жүргіншілер жолы бар, біреуі көлеңкеде, екіншісі күнде

Таңдау бар немесе жоқ

Шекарада ұстараның ұшындай өмір сүремін

Мен жағымды өзгертуге деген құштарлығымды күшейтемін, бірақ қайсысы маған сәйкес келетінін әлі таңдаған жоқпын

Мүмкін ол да емес, мен нүктелі сызықпын

Бір кезде мен ауысатыныма сенімдімін

Таңдауға қорқамын, қайтып келмеуден қорқамын

Мен екі жақтан шерулерді, жерлеулерді көремін,

Артында үш керней, жылайтын ешкім жоқ

Қажет болған жағдайда көз жасыңызды өзіңізге қалдыруыңыз керек

Өмір өз шығынын қашан талап етеді

Алма мен жылан туралы ескі әңгіме үшін

Сымда екі қолымды жайып, қозғалмаймын

Мен осында қаламын, ұшып кетейін деп тұрған жоқпын

Дұрыс немесе бұрыс деген жоқ

Мен ешқашан өзімді соншалықты жақсы сезінбедім

Мен ешқашан мұндай жаман сезінбедім

Мен білмеймін

Маған бәрі-бір

Мен сорпаның дәмін татып көремін

Жалғыз тамақтанатын еркектердің мейрамханасында

Әйелдердің күлкісін кім білмеген

Стаканның шетіндегі қызыл немесе нәзік музыка

Соқтығысқан кристалдан

Ал мен табағыма қарасам даяшы екіншісін алып кетеді

Мен ешкімді күтпейтінімді тексеру үшін

Көшеде адамдар жұп болып жүреді

Ал мен вальс билеп, бетімді терезеге қойып ойнаймын

Жалғыз тамақтанатын еркектердің мейрамханасында.