La liberté - Mano Solo

La liberté se paye d’un linceul de regrets, mais ai-je vraiment eu tort.

Tous les chemins ne mènent-ils pas à la mort

Qui n'échangerait pas cent ans d’ennui contre trente-cinq ans de vie

J’ai voulu voler, pas voulu marcher, voulu réchauffer ma couenne de papier

J’ai joué avec le soleil qui m’a cramé les ailes, mais je l’ai vu de si près

que peu de gens peuvent en dire autant

J’ai vécu si fort que j’ai tué ce corps, fondu, désintégré en plein élan comme

une statue éphémère en suspend dans l’air

Les plus belles femmes du monde se sont penchées sur mon cas au moins 5 secondes

J’ai été riche à millions de ces petits corps si mignons.

Tout cet air dans mes

poumons

J’ai joué avec le soleil qui m’a cramé les ailes, mais je l’ai vu de si près

que peu de gens peuvent en dire autant

La liberté ou la mort, j’aurai eu les deux

La liberté ou la mort, c’est mieux que de finir vieux

Бостандық өкінішпен бірге келеді, бірақ мен шынымен қателестім бе?

Барлық жолдар өлімге апармайды

Жүз жылдық жалығуды отыз бес жыл өмірге кім айырбас

Ұшқым келді, жүргім келмеді, қағаз қабығымды жылытқым келді

Қанатымды күйдіріп жатқан күнмен ойнадым, бірақ оны жақыннан көрдім

бұл аз деп айтуға болады

Қатты өмір сүргенім сонша, мен бұл денені өлтірдім, ерідім, ыдырай бастадым

ауада ілінген эфемерлі мүсін

Әлемдегі ең сұлу әйелдер менің ісімді кем дегенде 5 секунд қарады

Мен миллиондаған сүйкімді денелерге бай болдым.

Менің ішімдегі барлық ауа

өкпе

Қанатымды күйдіріп жатқан күнмен ойнадым, бірақ оны жақыннан көрдім

бұл аз деп айтуға болады

Бостандық па, өлім де, менде екеуі де болды

Қартаюдан гөрі бостандық немесе өлім жақсы