Papá Cuéntame Otra Vez - Ismael Serrano

papá cuéntame otra vez ese cuento tan bonito

de gendarmes y fascistas, y estudiantes con

flequillo, y dulce guerrilla urbana en pantalones

de campana, y canciones de los Rolling,

y niñas en minifalda.

papá, cuéntame otra vez, todo lo que os divertísteis, estropeando la vejez a oxidados

dictadores, y cómo cantaste Al Vent, y ocupásteis

la Sorbona en aquel mayo francés en los dias de vino y rosas.

papá, cuéntame otra vez, esa historia tan bonita,

de aquel guerrilero loco que mataron en Bolivia

y cuyo fusil ya nadie se atrevió a tomar de nuevo

y cómo desde aquel día todo parece más feo.

papá, cuéntame otra vez que tras tanta barricada

y tras tanto puño en alto y tanta sangre derramada

al final de la partida no pudísteis hacer nada

y bajo los adoquines no había arena de playa.

fue muy dura la derrota, todo lo que se soñaba

se pudrió en los rincones, se llenó de telarañas,

y ya nadie canta Al Vent, ya no hay locos,

ya no hay parias, pero tiene que llover,

aún sigue sucia la plaza.

queda lejos aquel mayo, queda lejos Saint Denis,

que lejos queda Jean Paul Sartre, muy lejos aquel

Paris, sin embargo a veces pienso que al final todo

dio igual: las ostias siguen cayendo sobre quien

habla de más.

y siguen los mismos muertos podridos de crueldad

ahora mueren en Bosnia los que morían en Vietnam, ahora mueren en Bosnia los que morían

en Vietnam.

By Fistan Majere

Әке, маған сол әдемі оқиғаны тағы да айт

жандармдар мен фашистердің және студенттердің

жарылыс, және шалбардағы тәтті қалалық партизан

қоңырау және Rolling әндері,

және мини юбка киген қыздар.

Әке, қайта айтшы, қарттықты тот басқан қызықтарыңды

диктаторлар және сіз Al Vent әнін қалай орындадыңыз және сіз жұмыс істедіңіз

Сорбонна сол француз мамырында шарап пен раушан күндерінде.

Әке, тағы да айтшы, сол әдемі оқиғаны,

Боливияда өлтірілген сол ессіз партизанның

және кімнің мылтығын қайта алуға ешкім батылы жетпеді

және сол күннен бастап бәрі қалай ұсқынсыз болып көрінеді.

Әке, қаншама баррикадалардан кейін тағы да айтыңыз

және сонша жұдырық көтеріп, сонша қан төгілгеннен кейін

Ойынның соңында сіз ештеңе істей алмадыңыз

ал тастардың астында жағажай құмы болмады.

Жеңіліс өте ауыр болды, армандағанның бәрі

бұрыштарда шіріп, өрмекке толы,

және енді ешкім Al Vent әнін айтпайды, енді жынды адамдар жоқ,

бұдан былай сырттан шыққандар жоқ, бірақ жаңбыр жаууы керек,

алаң әлі лас.

Мамыр алыс, Әулие Денис алыс,

Жан Поль Сартр қаншалықты алыс, одан да алыс

Париж, дегенмен кейде мен ақыр соңында бәрі деп ойлаймын

Маңызды емес еді: остиалар кімнің үстінен түсе берді

көбірек айту.

ал баяғы қатыгездіктің шірік өлілері жалғасуда

енді Вьетнамда өлгендер Боснияда өледі, енді Боснияда қайтыс болғандар өледі

Вьетнамда.

Фистан Мажере