Pájaros En La Cabeza - Ismael Serrano

Miraba a la ventana y soñaba con ser un astronauta pisando la luna

Y el cielo lo cruzaban galeones, delfines, cometas, faluas

Y en la pizarra el profesor dictaba los teoremas

En su cabeza sonaba el canto de un gorrión, pajaros en la cabeza

Salia siempre tarde castigado por no estar nunca donde debiera

Y en casa le esperaban el tedio y la comida servida en la mesa

De fondo el rumor de un televisor y madre suspirando

«¿Dónde andas hijo mio?

Siempre en las nubes,» y nadie escucha el telediario

Pajaros en la cabeza y volar

A donde las ventanas siempre estan abiertas

Donde el humo de tus pasos nos enseña a vivir

Pajaros en la cabeza y soñar

Que aun contaré relampagos contigo

Aunque el tiempo y la arena escondan el camino hasta ti

El tiempo pasó y todos crecimos

-bueno, no todos, algunos seguian

Mirando por la ventana y sobrevolando

La moqueta azul de la oficina

En el trabajo aun se perdia

En las selva de sus sueños

Y un grito le nombraba, le arañaba

Y rompia el dulce sortilegio

Madre aun seguia sirviendo la sopa

«¿Cuando sentaras la cabeza?

Un dia la abriremos y bandadas de cotorras

Escaparan de ella»

Él sonreia sin dejar

De mirar por la ventana

Soñando mundos mejores

Lluvias que caian sobre parejas que se amaban

Claveles en los fusiles

Barcos que sueltan amarras

Luces de faros, besos de mujeres que nunca

Nunca le miraban

Pajaros en la cabeza y volar

A donde las ventanas siempre estan abiertas

Donde el humo de tus pasos nos enseña a vivir

Pajaros en la cabeza y soñar

Que aun contaré relampagos contigo

Aunque el tiempo y la arena escondan el camino hasta ti

Una mañana de enero nuestro hombre

Se subió a lo alto de la Torre España

Para ver si al morder el azul gris del cielo

Los pajaros callaban

Mirando absorto la ciudad

Ni el rumor de su pecho escuchaba

Ni a madre, ni al televisor, ni a la oficina

Sólo un lejano batir de alas

Cuando nos quisimos dar cuenta

Nuestro chico habia desaparecido

Nadie en lo alto de la torre lo vio abandonar

La sombra gris del edificio

Nadie lo vio caer al suelo

Nadie oyó sus carcajadas

Sólo el sonido de cien pajaros -o alguno mas-

Escapando de sus jaulas

Nada se supo de este soñador

Del canto de sus aves

Hasta que llegaron cartas, retazos de sus alas

En forma de postales

Pajaros en la cabeza y volar

A donde las ventanas siempre estan abiertas

Donde el humo de tus pasos nos enseña a vivir

Pajaros en la cabeza y soñar

Que aun contaré relampagos contigo

Aunque el tiempo y la arena escondan el camino hasta ti

Pajaros en la cabeza y volar

A donde las ventanas siempre estan abiertas

Donde el humo de tus pasos nos enseña a vivir

Терезеден қарап, Айға қадам басқан ғарышкер болуды армандадым

Ал аспанды галлеондар, дельфиндер, батпырауықтар, фелюккалар кесіп өтті

Ал тақтада мұғалім теоремаларды айтып берді

Оның басында торғайдың әні, басында құстар

Ол әрқашан керек жерде болмағаны үшін жазасын кеш қалдырды

Ал үйде оны зерігу мен дастарханға ұсынылатын тағам күтіп тұрды

Артында теледидардың шуы мен ананың күрсінгені

«Балам қайдасың?

Әрқашан бұлттарда» және ешкім жаңалықты тыңдамайды

Құстар басы мен ұшады

Терезелер әрқашан ашық болатын жерге

Қадамдарыңның түтіні бізді өмір сүруге үйрететін жерде

Бастағы құстар мен армандар

Мен сенімен әлі күнге дейін найзағайларды санаймын

Уақыт пен құм сізге жол жасырса да

Уақыт өтіп, бәріміз есейдік

-жақсы, бәрі емес, кейбіреулері қимылдады

Терезеден қарап, ұшып бара жатыр

Кеңседегі көк кілем

Жұмыста ол әлі адасып жүрді

Сіздің арманыңыздағы джунглиде

Ал айқай оны тырнап жіберді

Және тәтті сиқырды бұзыңыз

Анам әлі көже беріп тұрды

«Қашан қоныстанасың?

Бір күні біз оны ашамыз және үйір-үйір тотықұс

Олар одан құтылады»

Ол кетпей күлді

терезеден қараудан

жақсы дүниелерді армандайды

Бір-бірін сүйген жұптарға жауған жаңбыр

Мылтықтағы қалампыр

Арбаларды босататын кемелер

Фаралар шамдары, ешқашан көрмейтін әйелдердің сүйісі

Олар оған ешқашан қарамады

Құстар басы мен ұшады

Терезелер әрқашан ашық болатын жерге

Қадамдарыңның түтіні бізді өмір сүруге үйрететін жерде

Бастағы құстар мен армандар

Мен сенімен әлі күнге дейін найзағайларды санаймын

Уақыт пен құм сізге жол жасырса да

Қаңтардың бір таңы біздің адам

Ол Торре-Эспанья шыңына шықты

Аспанның сұр көгілдірін тістегенде көру үшін

құстар үнсіз қалды

Қалаға қарап

Кеудесінің шуылдағанын да тыңдамады

Анаға да, теледидарға да, кеңсеге де емес

Тек қанаттардың алыстан қағуы

Біз түсінгіміз келген кезде

Біздің бала жоғалып кетті

Оның кетіп бара жатқанын мұнараның басында ешкім көрмеді

Ғимараттың сұр көлеңкесі

Оның жерге құлағанын ешкім көрмеген

Оның күлкісін ешкім естімеген

Тек жүз немесе одан да көп құстың дыбысы.

олардың торларынан қашу

Бұл арманшы туралы ештеңе естілмеді

Оның құстарының әнінен

Хаттар келгенше, қанаттарының бөліктері

ашық хаттар түрінде

Құстар басы мен ұшады

Терезелер әрқашан ашық болатын жерге

Қадамдарыңның түтіні бізді өмір сүруге үйрететін жерде

Бастағы құстар мен армандар

Мен сенімен әлі күнге дейін найзағайларды санаймын

Уақыт пен құм сізге жол жасырса да

Құстар басы мен ұшады

Терезелер әрқашан ашық болатын жерге

Қадамдарыңның түтіні бізді өмір сүруге үйрететін жерде