Мовчати - Ирина Билык, Святослав Вакарчук

Давай виключим свiтло i будем мовчати.

Про то?

шо не можна словами сказати.

Не можна писати, неможливо зiграти,

А тiльки мовчати, тихенько мовчати.

Давай мовчати про то, шо дiвчата

Не вмiють сховати, не можуть спати.

Давай про мене i про тебе мовчати,

Мовчати, аж поки не захочем кричати.

Програш

Мiсяць впав темно в кiмнатi,

Як добре, шо ти навчилась мовчати.

Про то, шо нiколи не змогла би збрехати,

Про то, шо нiколи менi не спитатись.

Ми будем з тобою у лiжку лежати,

Лежати, як снiг, водою стiкати.

Ми будемо жадно свої сльози ковтати,

А з ними слова, яких не сказати.

Програш

Давай помовчу тобi просто на вушко,

Холодною стала чаю кружка.

А ми ше маєм про шо помовчати,

А ми ше маєм про шо полежати.

Як свiтло проб'ється через нашi штори,

Ми знову з тобою, як снiг заговорим.

А поки ше темно є в нашiй кiмнатi

Давай з тобою будем просто…

Жарықты өшіріп, үндемей тұрайық.

Бұл туралы?

оны сөзбен айтып жеткізу мүмкін емес.

Жаза алмайсың, ойнай алмайсың,

Және тек үндеме, үндеме.

Қыздар не деп үндемей жүрейік

Олар жасыра алмайды, ұйықтай алмайды.

Мен және сен туралы үндеме,

Біз айғайлағымыз келгенше үндеме.

Жоғалту

Бөлмеде ай қараңғы болды,

Үндемеуді үйренгеніңіз жақсы болды.

Ол ешқашан өтірік айта алмайтынын,

Мен ешқашан сұрамайтын нәрсе туралы.

Біз сенімен төсекте жатамыз,

Қар сияқты жатып, сумен ағызыңыз.

Көз жасымызды ашкөздікпен жұтамыз,

Және олармен айтуға болмайтын сөздер.

Жоғалту

Сен үшін үндемесем,

Шәй кесе салқындап қалды.

Бізде әлі үндемейтін нәрсе бар,

Ал бізде әлі өтірік айтатын нәрсе бар.

Жарық шымылдығымызды жарып өткенде,

Біз сенімен тағы да қардай сөйлесеміз.

Біздің бөлме әлі қараңғы болған кезде

Тек сенімен бірге болайық...