Le Promeneur - Georges Moustaki

Il avait de drôles d’idées

Il avait le regard des sages

Mais ce n'était qu’un étranger

Simple promeneur sans bagage

Il semblait n’avoir peur de rien

Pourtant il paraissait fragile

Mais il avait le flair des chiens

Et comme un chat il était agile

Il avait connu tant de belles

Quelquefois il nous confiait

Toutes les guerres en dentelle

Qu’il avait perdues ou gagnées

Du monde il savait des histoires

Qu’on ne lit pas dans les journaux

Et nous étions heureux d’y croire

Même si c'était bien trop beau

Il aimait surtout être seul

Laisser le temps passer sans lui

Dormir à l’ombre des tilleuls

Rêver le jour, flâner la nuit

Il nous faisait parfois le franc

De raconter des souvenirs

Presque aussi vrais que des légendes

Pour nous troubler et nous séduire

Il a laissé sur son passage

Comme un parfum de liberté

Et depuis lors dans le village

Il nous vient de drôles d’idées

J’ai gardé le bout de crayon

Qu’en partant il m’avait donné

Pour vous écrire la chanson

De l’homme qui se promenait

Оның күлкілі идеялары болды

Ол даналардың көзқарасында болды

Бірақ ол бейтаныс адам еді

Жүксіз қарапайым жаяу жүргінші

Ол қорықпайтын болып көрінді

Сонда да ол нәзік көрінді

Бірақ ол иттердің иісін сезінді

Ал мысық сияқты епті

Ол көптеген сұлуларды білген

Кейде ол бізге сенім артатын

Барлық шілтер соғыстары

Оның жоғалтқаны немесе тапқаны

Дүние туралы ол әңгімелерді білетін

Біз газеттерден оқымаймыз

Ал біз бұған сеніп қуандық

Тым әдемі болса да

Ол әсіресе жалғыздықты ұнататын

Олсыз уақыт өте берсін

Лам ағаштарының көлеңкесінде ұйықтаңыз

Күндіз арманда, түнде серуендеу

Ол кейде бізді ашық айтты

Естеліктерді айту үшін

Аңыздар сияқты дерлік шындық

Бізді шатастырып, арбау үшін

Ол өз жолында кетіп қалды

Бостандық иісі сияқты

Содан бері ауылда

Бізге күлкілі идеялар келеді

Мен қарындаштың ұшын ұстадым

Ол кеткенде маған берді

Саған ән жазу үшін

Жаяу жүрген адам туралы