L'homme au coeur blessé - Georges Moustaki

Jour après jour, les jours s’en vont

Laissant la vie à l’abandon

Dans le jardin de l’homme au cœur blessé

L’herbe est brûlée.

Pas une fleur

Sur l’arbre mort, plus rien ne peut pousser

Rien que les fruits de sa douleur

Les quatre murs de sa maison

N’abritent que l’absence

Où sont partis les compagnons

Avec leurs rires et leurs chansons?

Où sont partis les compagnons

Avec leurs rires et leurs chansons?

Parfois, des larmes viennent abreuver

L’herbe brûlée du souvenir

Mais quel soleil pourra-t-il réchauffer

Les jours enfuis ou à venir?

Les quatre murs de sa maison

N’abritent que l’absence

Où sont partis les compagnons

Avec leurs rires et leurs chansons?

Où sont partis les compagnons

Avec leurs rires et leurs chansons?

Jour après jour, les jours s’en vont

Laissant la vie à l’abandon

Күн өткен сайын күндер өтіп жатыр

Өмірді артта қалдыру

Жүрегі жаралы адамның бағында

Шөп өртенді.

гүл емес

Өлген ағашта ештеңе өспейді

Тек оның ауыртпалығының жемісі

Үйінің төрт қабырғасы

Тек жоқтықты паналайды

Жолдастары қайда кетті

Күлкісімен, әндерімен бе?

Жолдастары қайда кетті

Күлкісімен, әндерімен бе?

Кейде суға көз жас келеді

Жадтың өртенген шөбі

Бірақ қай күн жылытуы мүмкін

Күндер өтті ме, әлде алда ма?

Үйінің төрт қабырғасы

Тек жоқтықты паналайды

Жолдастары қайда кетті

Күлкісімен, әндерімен бе?

Жолдастары қайда кетті

Күлкісімен, әндерімен бе?

Күн өткен сайын күндер өтіп жатыр

Өмірді артта қалдыру