Les oubliés - Gauvain Sers

Devant le portail vert de son école primaire

On l’reconnaît tout d’suite

Toujours la même dégaine avec son pull en laine

On sait qu’il est instit

Il pleure la fermeture à la rentrée future

De ses deux dernières classes

Il paraît qu’le motif c’est le manque d’effectif

Mais on sait bien c’qui s’passe

On est les oubliés

La campagne, les paumés

Les trop loin de Paris

Le cadet d’leurs soucis

À vouloir regrouper les cantons d'à côté en 30 élèves par salle

Cette même philosophie qui transforme le pays en un centre commercial

Ça leur a pas suffit qu’on ait plus d'épicerie

Que les médecins se fassent la malle

Y’a plus personne en ville, y’a que les banques qui brillent dans la rue

principale

On est les oubliés

La campagne, les paumés

Les trop loin de Paris

Le cadet d’leurs soucis

Qu’il est triste le patelin avec tous ces ronds-points

Qui font tourner les têtes

Qu’il est triste le préau sans les cris des marmots

Les ballons dans les fenêtres

Même la p’tite boulangère se demande c’qu’elle va faire

De ses bon-becs qui collent

Même la voisine d’en face elle a peur, ça l’angoisse

Ce silence dans l'école

On est les oubliés

La campagne, les paumés

Les trop loin de Paris

Le cadet d’leurs soucis

Quand dans les plus hautes sphères couloirs du ministère

Les élèves sont des chiffres

Y’a des gens sur l’terrain de la craie plein les mains

Qu’on prend pour des sous-fifres

Ceux qui ferment les écoles les cravatés du col

Sont bien souvent de ceux

Ceux qui n’verront jamais ni de loin ni de près

Un enfant dans les yeux

On est les oubliés

La campagne les paumés

Les trop loin de Paris

Le cadet de leur soucis

On est troisième couteau

Dernière part du gâteau

La campagne, les paumés

On est les oubliés

Devant le portail vert de son école primaire

Y’a l’instit du village

Toute sa vie, des gamins

Leur construire un lendemain

Il doit tourner la page

Бастауыш мектебінің жасыл қақпасының алдында

Біз оны бірден танимыз

Жүннен жасалған жемпірмен әрқашан бірдей көрініс

Институт екенін білеміз

Ол алдағы оқу жылының басталуында жабылғанын қайғырады

Оның соңғы екі сабағынан

Оған кадр тапшылығы себеп болған сияқты

Бірақ біз не болып жатқанын білеміз

Біз ұмытылғандармыз

Ауыл, жеңілгендер

Парижден тым алыс

Олардың ең кішісі

Көрші кантондарды бір бөлмеге 30 студентке топтастырғыңыз келеді

Елді сауда орталығына айналдыратын да осы философия

Оларға азық-түліктің көбірек болуы жеткіліксіз болды

Дәрігерлер кетсін

Қалада ешкім қалмады, тек көшеде жарқыраған жағалаулар ғана

негізгі

Біз ұмытылғандармыз

Ауыл, жеңілгендер

Парижден тым алыс

Олардың ең кішісі

Айналасы бар ауыл қандай сорлы

бұл бастарды айналдырады

Ауланың айқайы болмаса, мұңды

Терезедегі шарлар

Кішкентай наубайшының өзі не істеймін деп таң қалады

Оның жабысқақ бон-бектерінен

Тіпті көшенің арғы бетіндегі көршісінің өзі қорқады, бұл оны алаңдатады

Бұл мектептегі тыныштық

Біз ұмытылғандармыз

Ауыл, жеңілгендер

Парижден тым алыс

Олардың ең кішісі

Министрліктің жоғары залдарында болғанда

Оқушылар сандар

Алаңда қолына бор толған адамдар бар

Мұны біз өзіміз үшін қабылдаймыз

Мектептерді жауып тастайтындар

Көбінесе солардың қатарынан

Алыстан да, жақыннан да көрмейтіндер

Көзінде бала

Біз ұмытылғандармыз

Жоғалған науқан

Парижден тым алыс

Олардың уайымдары кіші

Біз үшінші пышақпыз

Торттың соңғы тілімі

Ауыл, жеңілгендер

Біз ұмытылғандармыз

Бастауыш мектебінің жасыл қақпасының алдында

Ауыл мұғалімі

Өмір бойы, балалар

Оларды ертең салыңыз

Ол парақты айналдыруы керек