Palomontio Ñu - El Cuarteto de Nos

Pobre poeta Palomontio Ñu

Su cara parece un avestruz

Se pasa la vida explicándole

A una liebre muerta como bailar candomblé, candomblé

Pobre poeta quiere llorar

Estuvo dos días en un palomar

Y se durmió grabando a las palomas arrullar

Y cuando despertó vio que estaba en el fondo del mar, del mar

Pobre poeta

Pobre poeta

Pobre poeta

Pobre poeta

Pobre poeta que desilusión

Sufrió al darse cuenta de su situación

Pues como es sabido en el fondo del mar

Resulta difícil, muy difícil poder respirar, respirar

Pobre poeta se empezó a morir

Y en pocos minutos dejó de existir

Y no pudo nunca más explicar

A su liebre muerta como el candomblé bailar, bailar

Pobre poeta

Pobre poeta

Pobre poeta

Pobre poeta

Кедей ақын Паломонтио Ю

Оның жүзі түйеқұсқа ұқсайды

Ол бүкіл өмірін түсіндіруге жұмсайды

Өлген қоянға кандомбль, кандомблені қалай билеу керек

Байғұс ақын жылағысы келеді

Ол екі күн көгершін үйінде болды

Ол көгершіндердің ызылдағанын жазып алып ұйықтап қалды

Ал оянғанда теңіз түбінде, теңіздің түбінде екенін көрді

кедей ақын

кедей ақын

кедей ақын

кедей ақын

Байғұс ақынның көңілі қалды

Ол өз жағдайын түсінген кезде қиналады

Ал, теңіз түбінде белгілі болғандай

Тыныс алу қиын, дем алу өте қиын

Бейшара ақын өле бастады

Ал бірнеше минут ішінде ол өз қызметін тоқтатты

Және ешқашан түсіндіре алмады

Оның өлі қоянына кандомбле сияқты билейді, билейді

кедей ақын

кедей ақын

кедей ақын

кедей ақын