Аттила - Дмитрий Ревякин

Облако гнётся, выстудить гнёзда,

Мокрый рассвет не оставит удачи вернуться.

Огненным свистом молнией в сумерках вызнан,

Жгучей тоской провожали до устья.

Вычерпать море, яростно вырубить створы.

Дерзкий прищур обещает победу громкой наградой

Негой стреноженных рады

Ждут свою горькую участь в жертву пропеты.

Когда ряды героев иссякнут в дикий смерч

И грозный взгляд Аттилы глотает хищно нивы.

Исполнись, Воля Божья!

В годины укрепи,

Дай силы и отваги стоять несокрушимо.

И грозы ковш выпивая,

Для любви гож твоей.

Преломить звон каравая,

Пропадать в сон ветвей.

Обещать тень пеплом скиний

Дорогих стен верней,

Где любой год в небе иней,

Где тропа гнёт ремней.

И грозы ковш выпивая,

Для любви гож твоей…

И грозы ковш выпивая…

Облако гнётся, выстудить гнёзда…

Бұлт иіліп, ұяларды салқындату үшін,

Ылғалды таң қайту үшін сәттілік қалдырмайды.

Мені ымыртта найзағай отты ысқырық таныды,

Ауызға дейін күйдірілген меланхолия сүйемелденеді.

Теңізді төгіп тастаңыз, сызықтарды қатты кесіңіз.

Батыл көзбен қарау жеңісті үлкен марапатпен уәде етеді

Көңілділердің қуанышы

Олар өздерінің ащы тағдырын құрбандық ретінде күтіп отыр.

Батырлар қатары жабайы құйынға кепкенде

Ал Аттиланың қорқынышты көзқарасы егістік жерлерді жұтып қояды.

Алланың қалауын орында!

Жылдар бойы нығайтыңыз

Маған жеңілмейтіндей тұру үшін күш пен батылдық бер.

Бір шелек күн күркіреуін ішіп,

Махаббатың үшін.

Нанның шырылдауын бұзыңыз,

Бұтақтардың ұйқысында жоғалып кетеді.

Киелі шатырдың күлімен көлеңкеге уәде бер

Құрметті қабырғалар,

Аспанда қай жылы аяз болса,

Жол қай жерде белдіктерді бүгеді.

Бір шелек күн күркіреуін ішіп,

Махаббатың үшін...

Бір шелек найзағай ішу ...

Бұлт иіліп, ұяларды салқындату үшін ...