Испанский сапожок - Дмитрий Ревякин

Ветер пьёт волной

Сумрачное небо, рвутся тучи.

Ты опять хмельной,

Светится руно –

Завидна участь.

Чаша зимних снов разбита,

Жар весенних пыток...

Взгляд призывный в сумерках обжёг,

Сладко оступиться угораздил.

Как настигли огненные страсти,

Скрипнул в ночь испанский сапожок.

Ранен перламутровой луной,

Прямо в сердце пуля угодила.

Не спасти в объятьях честь мундира,

Не уйти окольной стороной.

Только не спугнуть

Выдохом стиха степную птицу...

Лёгкому сукну

Тихо присягнуть

И в путь проститься...

Чаша зимних снов разбита,

Жар весенних пыток...

Время, словно пепельный песок,

Как стекло, разбуженные мысли...

Звёздное искрится коромысло,

Душу жмёт испанский сапожок.

Пробуешь загадку разрешить,

Чьи глаза подчас сулили встречи...

Не посмел в пути судьбе перечить

В блеск горячий трепетной слезы...

Взгляд призывный в сумерках обжёг,

Сладко оступиться угораздил.

Как настигли огненные страсти,

Скрипнул в ночь испанский сапожок.

Жел толқынмен ішеді

Мұңды аспан, бұлттар жыртылды.

Тағы да мас болып қалдың

Жүн жарқырайды -

Қызғанышты тағдыр.

Қысқы армандардың тостаған сынды

Көктемгі азаптың ыстығы...

Шақырушы көзқарас ымыртта өртенді,

Сүріну тәтті еді.

Жалынды құмарлықтар қалай басып алды,

Түнде испан етігі сықырлады.

Інжу-айдан жараланып,

Оқ дәл жүрекке тиді.

Қолдағы форманың абыройын сақтама,

Бұрыштан айналма.

Тек қорқытпа

Дем шығару өлең дала құсы ...

Жеңіл мата

Тыныш ант беріңіз

Ал қоштасу жолында...

Қысқы армандардың тостаған сынды

Көктемгі азаптың ыстығы...

Уақыт күлді құм сияқты

Шыны сияқты, оянған ойлар...

Жұлдызды рокер жарқырайды,

Испандық аяқ киім жанды басады.

Жұмбақты шешуге тырысады

Кімнің көздері кейде кездесулерге уәде берді ...

Жолда тағдырмен таласуға батылым бармады

Ыстық дірілдеген жастың жарқырауында...

Шақырушы көзқарас ымыртта өртенді,

Сүріну тәтті еді.

Жалынды құмарлықтар қалай басып алды,

Түнде испан етігі сықырлады.