Das falsche Pferd - Was, wenn doch? - 2015 - Bodo Wartke

Stell dir vor wir Menschen würden von nun

an nur noch Dinge tun die wir wirklich gerne tun,

sprich aus Liebe handeln und fortan

all das lassen was wir hassen

Was wäre dann?

Dann gäbe es in unserem Land endlich gutes Fernsehen

Weil die Fernsehmacher Fernsehen machten das sie selber gern sehn.

Statt um die Quote um die sich dort alles dreht

Ginge es auf einmal nur um pure Qualität

Desweiteren fehlte dann hierzulande jede Spur

Von lieblos hingerotzter Zweckarchitektur

Plötzlich wären unsere Städte Stätten der schieren Freude

Statt Ansammlung kalter deprimierender Gebäude

Es gäbe keine Nerv tötende Werbung mehr

Weil sie ohnehin komplett überflüssig wär

Denn ausnahmslos jedes Produkt das existiert

Wäre dann mit Hingabe und Liebe produziert

Die Werber würden nicht mehr ihr Talent verschwenden

Sondern sich fortan der guten Sache zu wenden

Einer Sache die sie künstlerisch und inhaltlich erfüllt

Und eben nicht mehr Werbung machen für Nestle oder die Bild

Plötzlich handelten wir alle aus authentischem Gefühl

Und nicht mehr aus Angst und marktwirtschaftlichem Kalkül

Wir folgten unserem Herzen und unseren Gelüsten

Statt das zu tun von dem wir glauben, dass wir es tun müssten

Wir würden uns entfalten und neu gestalten

Und nicht mehr tun was unsere Alten für richtig halten

Die sich klammern an vermeintliche Tugenden und Sitten

Unter denen sie absurderweise selber früher litten.

Wir trauten uns wir selbst zu sein und unkonventionell

Und studierten kaum noch Jura oder BWL

Oder sagen wir so Betriebswirt oder Jurist

Wird dann nur noch der wer es wirklich gerne ist.

Wir alle würden einen Beruf ausüben

Den wir wirklich gern tun und von ganzen Herzen lieben

Die gute Laune würde steigen ganz egal wohin man guckt

Und ganz nebenbei auch das Bruttosozialprodukt

Die richten Leute wären Ärzte oder Richter

Lehrer und Beamter, und die Falschen wären nicht da

Die richtigen Leute wären Bäcker oder Bänker

Krankenschwestern oder Staatenlenker

Erst die Arbeit dann das Vergnügen

Diesem Dogma bräuchten wir uns nicht mehr fügen

Denn das Vergnügen fänge ja dann

Schon für uns direkt schon bei der Arbeit an.

Und wie schön ist es wenn man bei einem Menschen erkennt

Er brennt für was er tut und ist in seinem Element

Und wie schön ist es sich mit solchen Menschen zu umgeben

Die für das was sie tun leben

Ich glaube, dass ist echt das Schönste was es gibt

Wenn man das was man tut, leidenschaftlich liebt.

Man tut damit sich nicht nur selbst einen Gefallen

sondern, letzten Endes, allen.

Vermutlich sagen Sie, dass funktioniert doch nie

Na, ihre Hirngespinste, reine Utopie

Wenn alle täten was sie lieben, wo kämen wir denn da hin

Das hat doch alles überhaupt gar keinen Sinn

Wir unterwerfen uns lieber weiterhin dem Joch

Denn das kann ja gar nicht klappen…

…was wenn doch?

…was wenn doch?

Елестетіп көріңізші, біз адамдар қазірден бастап

тек өзімізге ұнайтын нәрселермен айналысу,

яғни сүйіспеншілікпен әрекет ету және бұдан былай

біз жек көретін нәрсені қалдыр

Сонда ше?

Сонда елімізде жақсы телевидение пайда болар еді

Өйткені теледидар жасаушылар өздері көргісі келетін теледидарды жасайды.

Барлығы сол жерде айналатын квота орнына

Мұның бәрі таза сапада болса ғой

Оның үстіне бұл елде із қалмады

Абайсыз түкіріп функционалды архитектура

Кенеттен біздің қалаларымыз қуаныш орындарына айналады

Суық, күйзелтуші ғимараттардың жиынтығының орнына

Енді тітіркендіретін жарнама болмас еді

Өйткені бұл бәрібір мүлде артық болар еді

Өйткені, барлық өнімдер бар

Содан кейін берілгендік пен сүйіспеншілікпен шығарылады

Жарнама берушілер бұдан былай таланттарын босқа жібермейтін болады

Оның орнына қазірден бастап жақсылыққа бет бұрыңыз

Оны көркемдік жағынан да, мазмұны жағынан да қанағаттандыратын нәрсе

Енді Nestle немесе сурет үшін жарнама болмайды

Кенеттен бәріміз шынайы сезіммен әрекет еттік

Енді қорқыныш пен еркін нарықтық есептеулерден емес

Жүрегіміз бен қалауымызбен жүрдік

Біз істеу керек деп ойлайтын нәрсені істеудің орнына

Біз ашып, қайта жасар едік

Енді үлкендеріміз дұрыс деп санағанды ​​істемеңдер

Олар болжамды ізгіліктер мен әдет-ғұрыптарға жабысады

Бұл, абсурдтық жеткілікті, олар өздері зардап шеккен.

Біз өзіміз және дәстүрлі емес болуға батылдық таныттық

Заңды немесе бизнесті басқаруды оқыған жоқпын

Немесе бизнес-экономист немесе заңгер делік

Сонда ғана болғанды ​​ұнататын адам ғана.

Бәрімізде жұмыс болар еді

Біз мұны шынымен жақсы көреміз және шын жүректен жақсы көреміз

Қайда қарасаң да жақсы көңіл-күй көтерілер еді

Айтпақшы, жалпы ұлттық өнім

Дұрыс адамдар дәрігерлер немесе судьялар болар еді

Мұғалімдер мен мемлекеттік қызметкерлер және дұрыс емес адамдар ол жерде болмайды

Дұрыс адамдар наубайшылар немесе банкирлер болады

медбикелер немесе мемлекет басшылары

Ләззат алудан бұрын жұмыс жасаңыз

Бізге енді бұл догмаға бағынудың қажеті жоқ

Өйткені рахат сол кезде басталады

Біз үшін қазірдің өзінде жұмыста.

Ал адамның бойынан тану қандай жақсы

Ол істеген ісі үшін күйеді және оның элементінде

Ал айналаңызда осындай адамдар жүрген қандай жақсы

Кім істегені үшін өмір сүреді

Менің ойымша, бұл шынымен де ең әдемі нәрсе

Сіз істеп жатқан нәрсеге құмар болсаңыз.

Сіз тек өзіңізге жақсылық жасап жатқан жоқсыз

бірақ, сайып келгенде, барлығы.

Сіз бұл ешқашан жұмыс істемейді деп жатқан шығарсыз

Сіздің арманыңыз, таза утопия

Егер әркім өзінің сүйікті ісімен айналысса, біз қайда болар едік?

Бұл мүлдем мағынасыз

Біз мойынсұнуды жалғастыруды жөн көреміз

Өйткені бұл мүлдем жұмыс істей алмайды ...

...болса не?

...болса не?