La haine - Bernard Lavilliers

Ça te monte, dans les veines

Comme un venin de murène

Ça t'écorche et ça t’emmène

Ça ronge les figures de style

Ça rend fiévreux les tranquilles

Ça épargne les imbéciles

LA HAINE

Ça irrigue l’oeil du Tigre

Ça surtend profond les fibres

Ça use mais tu restes libre

C’est perfide chez les bourgeois

Chez qui ça ne se dit pas

Même si elle est souterraine

C’est tordu, vulgaire et lourd

C’est laid, obsédant et blême

Mais c’est la vérité même

C’est la soeur de la révolte

La mère des révolutions

C’est le couteau de Danton

LA HAINE

C’est tellement tendu parfois

Qu’on ouvrirait bien les bras

Pour que ça cesse

Mais ça monte dans tes veines

Comme un venin de murène

II faut bien que tu la traînes

TA HAINE

Ma frangine des matins froids

Je te réveille pour te dire ça

Mais tu sais, il n’y a que toi

QUE J’AIME

Ол сіздің тамырыңызда көтеріледі

Мурай жыланбасының уы сияқты

Ол сені тырнап, алып кетеді

Ол сөздерді жейді

Тыныш жүргендердің ыстығы көтеріледі

Ол ақымақтарды құтқарады

ЖЕК КЕРУ

Жолбарыстың көзін суарады

Ол талшықтарды терең созады

Ол ескіреді, бірақ сіз бос қаласыз

Бұл буржуазия арасында сатқындық

Ол айтылмаған жерде

Жер астында болса да

Бұл бұралған, өрескел және ауыр

Бұл шіркін, елең еткізетін және бозарған

Бірақ бұл шындық

Ол көтерілістің әпкесі

Революциялардың анасы

Бұл Дантонның пышағы

ЖЕК КЕРУ

Кейде сондай шиеленіс

Құшағымыз ашса екен деп

Оны тоқтату үшін

Бірақ ол сіздің тамырыңыздан өтіп жатыр

Мурай жыланбасының уы сияқты

Сіз оны сүйреп апаруыңыз керек

СЕНІҢ ЖЕКЕНІҢІЗ

Менің салқын таңдағы әпкем

Мен сені осыны айту үшін оятамын

Бірақ сіз бұл тек сіз екеніңізді білесіз

Мен жақсы көретінім