L'exilé - Bernard Lavilliers

J’ai 2 bracelets d’acier qui entravent mes bras

Le bruit des bottes qui résonnent, mon père a connu ça

Frapper à des portes en fer qui ne s’ouvrent pas

Parler à des gens trop fiers qui ne me voient pas

Plus rester, plus partir, plus rêver, en finir

Naufragé solitaire barbelés aux frontières

Capitale douceur Paris je dormais dans tes bras

Capitale violence aussi je n’te reconnais pas

Toi Paris ma beauté fatale symbole de la France

Je me suis fait casser normal par ton indifférence

Plus rester, plus partir, plus rêver, en finir

Naufragé solitaire exilé volontaire

Le ciel bas de novembre encore

Pose ses mains sur moi

Bout de fer et de cendre la mort je n’aime pas ce mois là

La liste des droits de l’homme

La mélancolie

Juste un homme parmi les hommes tout seul dans Paris

Plus rester, plus partir, plus rêver, en finir

Naufragé solitaire exilé volontaire

Менің қолымды байлайтын 2 болат білезік бар

Бәтеңкенің сықырлаған дыбысы әкемде естілді

Ашылмайтын темір есіктерді қағу

Мені көрмейтін тым мақтаншақ адамдармен сөйлесу

Енді қалмайды, кетпейді, армандамайды, бітті

Каставей жалғыз тікенді сым шекарасы

Тәтті астана Париж Құшағыңда ұйықтадым

Капитал зорлық-зомбылығы мен сізді танымаймын

Сен Париж, менің Францияның сұлулық символым

Сенің немқұрайлылығыңнан мен қалыпты күйге түстім

Енді қалмайды, кетпейді, армандамайды, бітті

Өз еркімен жер аударылған жалғызбасты

Қарашаның тағы да төмен аспаны

Оның қолын маған қойыңыз

Темір мен күл өлімі маған бұл айды ұнатпайды

Адам құқықтарының тізімі

Меланхолия

Парижде ер адамдар арасында жалғыз адам

Енді қалмайды, кетпейді, армандамайды, бітті

Өз еркімен жер аударылған жалғызбасты