Les barbares - Bernard Lavilliers, Oxmo Puccino

Les Barbares habitaient dans les angles tranchants

Des cités exilées au large des business

Ils rivaient leurs blousons d'étranges firmaments

Où luisaient la folie, la mort et la jeunesse

La nuit le haut fourneau mijotait ses dollars

La fumée ruisselait sur nos casques rouillés

Dans le vestiaire cradingue, cinq minutes volées

A la fumée, au feu, au bruit, au désespoir

Oh mon amour emporte-moi, emporte-moi loin de la zone

Vers des pays chagrins, vers des pays faciles

Vers des pays dociles

Ils rêvaient de tropiques, des tropiques tropicaux

Pleins d’eau à trente degrés, pleins de forêts sanglantes

Ils rêvaient de corail, d’amour, de sable chaud

Epinal leur fourguait ses images en partance

Le fils du patron venait nous visiter

Au sortir du night-club avec de jolies femmes

Il nous regardait faire, essayait d’estimer

La montée de la courbe, la chaleur de la flamme

Bourgeois adolescents aux mythes ouvriers

Militants acharnés de ce rêve qui bouge

Qui seraient un beau jour de gauche ou bien rangés

Tricolores et tranquilles, la zone c'était rouge

La noirceur des blousons nous faisait des étés

Sombres comme les fleurs de nos arbres acryliques

Nous déroulions nos chaînes essayant de décrocher

La montée de l’amour, de la paix, de la musique

Quand le car avalait sa ration de six heures

De mains brulées, de silicoses et de gros rouge

Nous rentrions vidés dans nos cuisines, seuls

Un sourire, un café, la douche, rien ne bouge

La radio tapinait à l'étage inférieur

On dormait dans l’enzyme et dans le cargo

Puis nos têtes plongeaient vers des mondes meilleurs

Nos mamans affairées voyaient baisser le jour

Les barbares habitaient dans les angles tranchants

Des cités exilées au large des business

Ils rivaient leurs blousons d'étranges firmaments

Où luisaient la folie, la mort et la jeunesse

Oh mon amour emporte-moi, emporte-moi loin de la zone

Vers des pays chagrins, vers des pays faciles, vers des pays dociles

Варварлар өткір бұрыштарда тұрды

Бизнестен тыс жер аударылған қалалар

Олар күртелерін оғаш аспанға тоқып алды

Жындылық, өлім мен жастық жарқыраған жерде

Түнде домна пеші өз долларларын қайнады

Тот басқан дулығамыздан түтін шығып жатты

Жаман шешінетін бөлмеде бес ұрланған минут

Темекі шегу, өрт, шу, үмітсіздік

О, менің махаббатым, мені алып кетші, мені аймақтан алып кет

Қайғылы елдерге, жеңіл елдерге

Мойынсұнғыш елдерге

Олар тропиктік, тропиктік тропиктерді армандады

Отыз градуста суға толы, қанды орманға толы

Олар маржанды, махаббатты, жылы құмды армандады

Эпинал олар кеткен кезде олардың суреттерін жіберді

Бізге бастықтың баласы келді

Түнгі клубтан әдемі әйелдермен бірге шығу

Бізді бақылап, баға беруге тырысты

Қисықтың көтерілуі, жалынның қызуы

Жұмысшы мифтері бар буржуазиялық жасөспірімдер

Осы жылжымалы арманның тынымсыз белсенділері

Бір күні кім оңға, солға айналады

Үш түсті және тыныш, аймақ қызыл болды

Пиджактардың қараңғылығы бізді жазға айналдырды

Біздің акрил ағаштарымыздың гүлдері сияқты қараңғы

Біз ілгекті шешуге тырысып, шынжырымызды ағыттық

Махаббаттың, бейбітшіліктің, музыканың көтерілуі

Автобус алты сағаттық рационын жұтып қойған кезде

Күйген қолдар, силикоз және үлкен қызыл

Біз асүйлерімізде бос, жалғыз қайттық

Күлімсіреу, кофе, душ, ештеңе қозғалмайды

Төменгі қабатта радио шырылдады

Біз ферментте және жүк көлігінде ұйықтадық

Содан кейін біздің басымыз жақсы әлемдерге сүңгіп кетті

Қолы бос емес аналарымыз күннің өшетінін көрді

Варварлар өткір бұрыштарда тұрды

Бизнестен тыс жер аударылған қалалар

Олар күртелерін оғаш аспанға тоқып алды

Жындылық, өлім мен жастық жарқыраған жерде

О, менің махаббатым, мені алып кетші, мені аймақтан алып кет

Қайғылы елдерге, жеңіл елдерге, мойынсұнғыш елдерге