La Ballade Des Pendus - Bernard Lavilliers

Frères humains, qui après nous vivez

N’ayez les coeurs contre nous endurcis

Car, si pitié pour nous pauvres avez

Dieu en aura plus tôt de vous mercis

Vous nous voyez ci accrochés, cinq, six:

Quant à la chair, que trop avons nourrie

Elle est piéça dévorée et pourrie

Et nous, les os, devenons cendre et poudre

De notre mal personne ne s’en rie;

Mais priez Dieu que tous nous veuille absoudre !

Si frères vous clamons, point n’en devez

Avoir dédain, quoique fûmes occis

Par justice.

Toutefois, vous savez

Que tous hommes n’ont pas le sens rassis

Excusez-nous, puisque sommes transis

Envers le fils de la Vierge Marie

Que sa grâce ne soit pour nous tarie

Nous préservant de l’infernale foudre

Nous sommes morts, âme ne nous harie

Mais priez Dieu que tous nous veuille absoudre !

La pluie nous a débués et lavés

Et le soleil desséchés et noircis

Pies, corbeaux nous ont les yeux cavés

Et arraché la barbe et les sourcils

Jamais nul temps nous ne sommes assis

Puis çà, puis là, comme le vent varie

À son plaisir sans cesser nous charrie

Plus becquetés d’oiseaux que dés à coudre

Ne soyez donc de notre confrérie;

Mais priez Dieu que tous nous veuille absoudre !

Prince Jésus, qui sur tous a maîstrie

Garde qu’Enfer n’ait de nous seigneurie:

À lui n’ayons que faire ni que soudre

Hommes, ici n’a point de moquerie;

Mais priez Dieu que tous nous veuille absoudre !

Бізден кейін өмір сүретін адам ағалар

Жүректерің бізге қарсы қатып қалмасын

Өйткені кедейлер бізге аянышты болса

Құдай сізге тезірек рахмет

Сіз бізді осы жерде ілулі тұрғанымызды көресіз, бес, алты:

Біз тым көп жеген етімізге келсек

Ол жеген және шіріген

Ал біз сүйектер күл мен шаңға айналамыз

Біздің жамандығымызға ешкім күлмейді;

Бірақ Алладан дұға етіңіз, бәріміз кешірілсек екен!

Ағайындар саған жалбарынса, біз қарыз емеспіз

Біз өлтірілген болсақ та, менсінбеу

Әділдікпен.

Дегенмен, сіз білесіз

Барлық еркектерде ескірген сезім жоқ

Кешіріңіз, біз салқындағандықтан

Мәриямның ұлына

Оның рақымы біз үшін кеуіп қалмасын

Бізді тозақ найзағайынан сақтайды

Біз өлдік, жан бізді қарсы алмайды

Бірақ Алладан дұға етіңіз, бәріміз кешірілсек екен!

Жаңбыр бізді тұмандандырып, жуды

Ал күн солып, қарайып кетті

Мысырлар, қарғалар көзімізді шұқыды

Сақал мен қасты жұлып алды

Ешқашан отырмаймыз

Сосын мұнда, содан кейін жел өзгергенде

Бізді алып жүруді тоқтатпай оның разылығымен

Саңырауқұлақтарға қарағанда құстар көбірек

Сондықтан біздің бауырластықтан болмаңдар;

Бірақ Алладан дұға етіңіз, бәріміз кешірілсек екен!

Бәрін де меңгерген князь Иса

Тозақты бізге билік етуден сақта:

Оған бізде ешнәрсе жоқ немесе тек дәнекерлеу керек

Ерлер, бұл жерде келеке емес;

Бірақ Алладан дұға етіңіз, бәріміз кешірілсек екен!