La Rochelle par la mer - Anne Sylvestre

J’suis retournée à La Rochelle

Mais je ne l’ai pas retrouvée

Pourtant, je crois, la route est belle

Pardon, je l’ai pas regardée

Mais, quand j’ai marché dans la ville

Je ne m’y suis pas reconnue

J’y revenais le cœur tranquille

Je n’y marchais pas les pieds nus

Mais La Rochelle par la mer

Par un beau soir, plein vent arrière

Mais La Rochelle par la mer

Avec un bateau grand ouvert

Que c'était beau !

Et la guitare

Sur ses cordes vieilles chanta

Nous étions six à n’y pas croire

À la beauté de ce soir-là

La Rochelle, ma belle

Depuis que j’ai vu tes deux tours

Je te compte avec mes amours

Je te compte avec mes amours

Pour parvenir à La Rochelle

Une semaine avait suffi

Mer et soleil, vent dans nos ailes

Le vent ne soufflait que la nuit

Le sommeil nous livrait bataille

J’en ai vu des soleils levants

J’en ai dormi, vaille que vaille

Des heures sur le pont brûlant

Puis La Rochelle par la mer

Nous accueillit dans sa lumière

Puis La Rochelle, port ouvert

Nous prit entre ses tours de pierre

Puis, le soir, la ville endormie

Nous offrait ses cours, ses maisons

Où la guitare, la jolie

Nous déroulait une chanson

La Rochelle, ma belle

Depuis que j’ai vu tes deux tours

Je te compte avec mes amours

Je te compte avec mes amours

Fallut rester à La Rochelle

Quatre ou cinq jours, je ne sais plus

Si la mer se montrait rebelle

La ville a senti nos pieds nus

Puis un soir, par vent favorable

Il fallut la quitter pourtant

En une sortie mémorable

On repartit en louvoyant

De La Rochelle par la mer

Nous repartions, vent de travers

Puis La Rochelle sur la mer

Ne fut bientôt qu’une lumière

Mes compagnons de ce voyage

Sans doute ils se reconnaîtront

N’oublieront pas le bateau sage

Et la guitare et les chansons

La Rochelle, ma belle

Je ne verrai plus tes deux tours

Avec mes yeux des anciens jours

Mais tu restes avec mes amours

Avec mes amours

Мен Ла-Рошельге қайта оралдым

Бірақ мен оны таба алмадым

Сонда да, мен сенемін, жол әдемі

Кешіріңіз, мен оны көрмедім

Бірақ мен қаланы аралағанда

Мен өзімді танымадым

Жан тыныштығымен оралдым

Мен ол жерде жалаң аяқ жүрмедім

Бірақ теңіз жағасындағы Ла-Рошель

Әдемі кеште, толық жел

Бірақ теңіз жағасындағы Ла-Рошель

Ашық қайықпен

Қандай әдемі!

Және гитара

Оның ескі ішектерінде ән шырқады

Оған сенбейтін алты адам едік

Сол түннің сұлулығына

Ла-Рошель, менің сұлуым

Мен сіздің екі мұнараңызды көргеннен бері

Мен сені махаббатыммен санаймын

Мен сені махаббатыммен санаймын

Ла-Рошельге жету үшін

Бір апта жеткілікті болды

Теңіз бен күн, қанатымызда жел

Жел тек түнде соқты

Ұйқы бізге шайқас берді

Мен шыққан күндерді көрдім

Мен оны әйтеуір ұйықтап қалдым

Жанып тұрған көпірдегі сағаттар

Содан кейін теңіз арқылы Ла-Рошель

Бізді оның нұрына қарсы алды

Содан кейін Ла Рошель, порт ашық

Бізді оның тас мұнараларының арасына апарды

Сосын кешке ұйықтап жатқан қала

Бізге курстарын, үйлерін ұсынды

Гитара қайда, әдемі

Бізді бір ән шырқады

Ла-Рошель, менің сұлуым

Мен сіздің екі мұнараңызды көргеннен бері

Мен сені махаббатыммен санаймын

Мен сені махаббатыммен санаймын

Ла-Рошельде қалуға тура келді

Төрт-бес күн, білмеймін

Егер теңіз бүлікшіл болса

Қала біздің жалаң аяғымызды сезінді

Содан кейін бір кеште қолайлы желмен

Біз оны тастап кетуге мәжбүр болдық

Есте қаларлық саяхатта

Біз тоқуды қалдырдық

Ла-Рошельден теңіз арқылы

Кетіп бара жатыр едік, қарсы жел

Содан кейін теңіздегі Ла-Рошель

Жақында тек жарық болды

Бұл жолдағы серіктерім

Бірін-бірі танитыны сөзсіз

Дана кемені ұмытпайды

Гитара мен әндер

Ла-Рошель, менің сұлуым

Мен сенің екі мұнараңды енді көрмеймін

Ескі күндердің көзімен

Бірақ сен менің махаббаттарыммен қаласың

Махаббаттарыммен