Histoire ancienne - Anne Sylvestre

Brave marin ne revient plus de guerre

Malbrough est bien parti

Ces beaux soldats que nous aimions naguère

Quand nous reviendront-ils?

Nos rêves, nos rêves les ont imités

Et quoi que l’on ait bâti bien des tours

Nous avons vu passer tant de trinités

Que n’attendons plus le retour

Joli tambour, qu’as-tu fait de ta rose?

Les rues sont pleines de filles de rois

On leur enseigne à ne parler qu’en prose

Joli tambour, tu vas mourir de froid

Vous passez un peu trop tard

Compagnons de la Marjolaine

Madeleine a les mains pleines

Des bijoux d’un triste soir

La tour prend garde à ne plus te défendre

Tu n’y perds pas beaucoup

Dans mon jardin vous pouvez bien descendre

N’y a plus de coucous

Nos filles, nos filles en ont tant pleuré

Qu’elles se sont lassées d’agiter leurs mouchoirs

N’ayant même plus à planter de lauriers

Ont mis un masque à leur espoir

Joli tambour, ne t’en viens pas nous dire

«Dans mon pays il y en a de vraies»

Si tu gréais ton troisième navire

Joli tambour, nulle ne te suivrait

On nous a dit de frapper

Qu’il restait des cœurs de reines

Compagnons de la Marjolaine

Ceux qui l’ont dit s' sont trompés

La pluie qui tombe a noyé la bergère

Noyé le romarin

Noyé les mâts de la barque légère

Avec tous ses marins

Oh !

Frère Jacques, au lieu de sonner matines

Il vaudrait bien mieux que tu sonnes le glas

Oh !

Page, mon beau page à la triste mine

De pleurer mon cœur est bien las

Joli tambour, si tu cherches ta belle

Elle n’est plus aux marches du palais

Quand tu aurais des roses en ribambelle

Ce n’est pas cette fleur-là qu’elle voulait

Pour les chevaliers du gué

Chercherons au bord des fontaines

Chercherons un cœur de peine

Qui n’ait jamais navigué

Ержүрек матрос енді соғыстан оралмайды

Малброу жақсы бастады

Бір кездері біз жақсы көретін әдемі сарбаздар

Олар бізге қашан оралады?

Біздің армандарымыз, армандарымыз соларға еліктеді

Көптеген мұнаралар салынғанымен

Біз қаншама үштіктердің өткенін көрдік

Біз енді қайтаруды күтпейміз

Әдемі барабан, раушан гүліңді не істедің?

Көшелер патшалардың қыздарына толы

Оларды тек проза тілінде сөйлеуге үйретеді

Керемет барабан, сіз қатып өлесіз

Сіз сәл кешігіп қалдыңыз

Маржорамның серіктері

Мадленнің қолдары тоқ

Қайғылы кештен әшекейлер

Мұнара сізді енді қорғап қалмау үшін абайлап отыр

Сіз көп жоғалтпайсыз

Менің бақшамда сіз жақсы түсе аласыз

Енді көкек сағаттар жоқ

Қыздарымыз, қыздарымыз сонша жылады

Орамалдарын бұлғаудан шаршағандарын

Енді лавр отырғызудың қажеті жоқ

Олардың үмітіне бетперде кигізді

Жақсы барабан, бізге айтпа

«Менің елімде нағыз адамдар бар»

Егер сіз үшінші кемеңізді бұрмалаған болсаңыз

Керемет барабан, сенің соңынан ешкім ермейді

Бізге қағуды айтты

Ханшайымдардың жүректері әлі де болған

Маржорамның серіктері

Оны айтқандар қателескен

Жаңбыр жауған жаңбыр қойшы қызды суға батырды

Розмариді суға батырды

Жарық барктың діңгектерін суға батырды

Барлық теңізшілерімен

О !

Жак бауырым, матиндер шырылдау орнына

Өлім сыңғырын естігеніңіз жөн

О !

Бет, менің өте мұңды көрінетін бетім

Жылаудан жүрегім қатты шаршады

Керемет барабан, егер сіз өзіңіздің сұлулығыңызды іздесеңіз

Ол енді сарай баспалдақтарында емес

Сізде раушан гүлдері бар кезде

Бұл оның қалаған гүлі емес

Форд рыцарлары үшін

Біз субұрқақтардан іздейміз

Біз ауырсыну жүрегін іздейміз

Ешқашан жүзбеген