La réponse de l'âne au lion - Anne Sylvestre

Qui parle de mourir et pourquoi cette crainte

Qui vous fait croire, enfin, que je vous frapperai?

En passant par le bois j’entendis votre plainte

Et mon cœur s’en émut car, à vous dire vrai

Je venais simplement, vous sachant bien malade

Proposer mes services à vos derniers instants

Éloigner, si je puis, les ultimes brimades

En les prenant sur moi, comme je fis souvent

Sire, souffrez aussi que je me réjouisse

De vous trouver, ce jour, tellement affaibli

Que je vous puisse enfin, sans craindre vos sévices

Ouvrir un peu mon cœur et parler en ami

Vous m’avez quelquefois malmené, je l’avoue

Mais ne l’avais-je point cherché?

tant il est vrai

Que trop d’humilité, à la longue, nous voue

Au rôle de victime et je ne m’en plaindrai

Je sais qu’on fait de moi un être ridicule

Je n’ai rien d’un guerrier, n'étant pas belliqueux

Mais mon courage à moi, c’est que je ne recule

Jamais;

je suis têtu de l’oreille à la queue

Certes, on n’apprécie pas ma voix dans les chorales

On peut ne pas aimer mon pelage grison

Chatouiller du bâton mon épine dorsale

Contester ma douceur autant que ma raison

Je ne suis pas venu faire un panégyrique

Mes pauvres qualités n’en demandent pas tant

À vos yeux, je le pense, il est assez inique

Que vous dussiez mourir et que je sois vivant

Le fabuliste a pu, je n’en ai point de honte

Vous donner le beau rôle à mes tristes dépens

Je dois dire pourtant, car j’en ai fait le compte

Que mon nom sous sa plume est venu plus souvent

Өлім туралы кім айтады және неге бұл қорқыныш

Ақырында сені ұратыныма кім сендірді?

Ағаштан өтіп бара жатып, мен сіздің шағымыңызды естідім

Шынымды айтсам, жүрегім елжіреп кетті

Сіздің қатты ауырып жатқаныңызды біліп, жаңа ғана келе жатыр едім

Соңғы сәттерде менің қызметтерімді ұсыныңыз

Мүмкін болса, қорлаудан аулақ болыңыз

Мен жиі жасағандай, оларды өзіме аламын

Мырза, мен де қуанғаным үшін азап шегіңіз

Сені табу үшін, бұл күні, соншалықты әлсіз

Мен сіздің қиянатыңыздан қорықпай, ақыры істей аламын

Кішкене жүрегімді ашып, дос болып сөйле

Сіз мені кейде ренжітетінсіз, мойындаймын

Бірақ мен оны іздеген жоқпын ба?

шын

Бұл тым көп кішіпейілділік, ұзақ мерзімді перспективада, бізді жазалайды

Жәбірленушінің рөліне және мен шағымданбаймын

Мені күлкілі етіп жатқанын білемін

Менде жауынгерлік ештеңе жоқ, соғысушы емес

Бірақ менің қайсарлығым – айтқанымнан қайтпаймын

Ешқашан;

Құлақтан құйрығына дейін қыңырмын

Әрине, хорда менің дауысым бағаланбайды

Менің ала пальто сізге ұнамауы мүмкін

Таяқша омыртқамды қытықтай бер

Менің ақыл-парасатымды сынға ал

Мен мақтауға келген жоқпын

Менің нашар қасиеттерім соншалықты көп сұрамайды

Сіздің көз алдыңызда ол өте әділетсіз деп ойлаймын

Сен өл, ал мен тірі қалам деп

Фабулист мүмкін, мен ұялмаймын

Менің қайғылы есебінен сізге әдемі рөл беріңіз

Мен оны санағандықтан айтуым керек

Оның қаламының астына менің есімім жиі түсетіні