Habillez moi - Anne Sylvestre

Habillez-moi de tous vos mots d’amour

Ceux qui sont perdus, ceux dont on a honte

Dont on a laissé s’effacer le compte

Réchauffez-moi, j’ai perdu mes velours

J’ai perdu ma soie, j’ai perdu mes ailes

Et la poudre d’or qui brillait dessus

Je l’ai dispersée avec tant de zèle

Qu’elle s’est fanée, je ne l’ai pas su

Habillez-moi de tous vos pauvres mots

Les mots des enfants qui sont si fragiles

Qu’on les garde en soi comme un évangile

Qu’on ne les redit que pianissimo

J’ai perdu mon chant, j’ai perdu mes trilles

Les notes du bas, les notes du haut

Celles qui poussaient parmi les jonquilles

Celles qui planaient avec les oiseaux

Habillez-moi de vos mots les plus fous

De vos mots légers, ceux qui s'éparpillent

Qui vont se nicher dans les yeux qui brillent

Et qui font plaisir avec rien du tout

J’ai perdu beaucoup, j’ai perdu le rêve

Et le rire aussi qui m’allait si bien

Des branches cassées, s'écoule la sève

Et si l’arbre penche, qui le retient?

Habillez-moi de vos mots fatigués

Les mots du passé, ceux du crépuscule

Qu’en les redisant, le cœur vous bouscule

J’ai tant de tendresse à vous divulguer

J’ai perdu mon pas, j’ai perdu ma danse

L’envie de courir et le pied léger

Ce qu’il me restait de l’esprit d’enfance

A tourné le dos, s’est découragé

Habillez-moi de mots qui sont à vous

Des mots inventés, des mots éphémères

Qui n’ont pas traîné le long des grammaires

Qui parlent encore la langue des fous

Quand j’aurai perdu tout, jusqu'à ma plume

Et le goût de l’eau, la saveur du jour

Ne me cherchez pas et sans amertume

Je dormirai dans tous vos mots d’amour

Oui, bien au chaud dans tous vos mots d’amour

Маған барлық махаббат сөздеріңізбен киіндіріңіз

Адасып қалғандар, ұялғандар

Кімнің есептік жазбасының өшірілуіне рұқсат етілді

Мені жылытыңыз, мен барқытымды жоғалттым

Жібектен айырылдым, қанатымнан айырылдым

Оның үстіне жарқыраған алтын шаң

Мен оны сондай ынтамен шашыратып жібердім

Оның өшіп қалғанын білмедім

Барлық жаман сөздеріңмен мені киіндір

Сондай нәзік балалардың сөздері

Оларды Ізгі хабар сияқты іште сақта

Олар тек пианиссимо қайталансын

Әнімнен айырылдым, триллиамнан айырылдым

Төменгі ноталар, жоғарғы ноталар

Нарцистердің арасында өскендер

Құстармен бірге қалықтағандар

Мені ең ақылсыз сөздеріңмен киіндір

Жеңіл сөздеріңнен, шашыраңқы сөздер

Жарқыраған көзге кім ұя салады

Және ешкімді ештеңемен қуантпайды

Мен көп нәрсені жоғалттым, арманымнан айырылдым

Ал күлкісі де маған өте жарасатын

Сынған бұтақтардан шырын ағады

Ал ағаш еңкейсе, оны кім ұстайды?

Мені шаршаған сөздеріңмен киіндір

Өткеннің сөзі, ымырттың сөзі

Оларды қайталау арқылы сіздің жүрегіңіз сізді соқтырады

Менің саған ашатын нәзіктігім бар

Қадамнан айырылдым, биден айырылдым

Жүгіруге деген құштарлық пен жеңіл аяқ

Балалық рухымнан не қалды

Айналды, көңілі түсті

Мені өзіңдікі сөздермен киіндір

Ойдан шығарылған сөздер, эфемерлі сөздер

Грамматикаларды кім сүйретпеді

Кім әлі ақымақтардың тілінде сөйлейді

Мен бәрінен, тіпті мамығымды да жоғалтқанда

Ал судың дәмі, күннің дәмі

Мені іздеме және ашусыз

Мен сенің барлық махаббат сөздеріңде ұйықтаймын

Иә, барлық махаббат сөздеріңізде жылы