Douce maison - Anne Sylvestre

C'était une maison douce

Une maison de bon aloi

Juste ce qu’il faut de mousse

Répartie aux bons endroits

Assez de murs pour connaître

Une chaleur bien à soi

Et ce qu’il faut de fenêtres

Pour regarder sans effroi

Non, non, je n’invente pas

Mais je raconte tout droit

Elle ouvrait parfois sa porte

À ceux qu’elle choisissait

La serrure n’est pas forte

Maison, tu n’as pas de clé

Mais avec sa confiance

Jamais elle ne pensa

Qu’on pût user de violence

Pour pénétrer sous son toit

Non, non, je n’invente pas

Mais je raconte tout droit

Advint qu’un jour de malchance

Une bande s’approcha

On sonne à la porte, on lance

Des coups de pieds ça et là

À plusieurs, on s’encourage

On prétend qu’elle ouvrira

Et commence le saccage

La porte on l’enfoncera

Non, non, je n’invente pas

Mais je raconte tout droit

Sauvagement ils pénètrent

Dévastant tout devant eux

Ils obligent les fenêtres

À s’ouvrir devant le feu

Avec leurs couteaux ils gravent

Des insultes sur les murs

Et s’en vont faisant les braves

Quand tout n’est plus que blessure

Non, non, je n’invente pas

Mais je raconte tout droit

La maison, depuis ce crime

N’a plus d'âme ni de nom

Mais elle n’est pas victime

«C'est de sa faute», dit-on

Il paraît qu’elle a fait preuve

D’un peu de coquetterie

Avec sa toiture neuve

Et son jardin bien fleuri

Non, non, je n’invente pas

Mais je raconte tout droit

D’ailleurs, une maison sage

Ne reste pas isolée

Celles qui sont au village

Se font toujours respecter

Quand on n’a pas de serrure

Il faut avoir un gardien

C’est chercher les aventures

Que de fleurir son jardin

Non, non, je n’invente pas

Mais je raconte tout droit

Si vous passez par la route

Et si vous avez du cœur

Vous en pleurerez sans doute

C’est l’image du malheur

Mais rien, pas même vos larmes

Ne lui portera secours

Elle est loin de ses alarmes

Elle est fermée pour toujours

Non, non, je n’invente pas

Mais je raconte tout droit

Si j’ai raconté l’histoire

De la maison violentée

C’est pas pour qu’on puisse croire

Qu’il suffit de s’indigner

Il faut que cela s’arrête !

On doit pouvoir vivre en paix

Même en ouvrant sa fenêtre

Même en n’ayant pas de clé

Non, non, je n’invente pas

Moi, je dis ce que je dois

Бұл тәтті үй болды

Жақсы үй

Көбік жеткілікті

Тиісті орындарға таратылды

Білу үшін қабырғалар жеткілікті

Өзіндік жылулық

Ал терезелерге не қажет

Қорықпай қарау үшін

Жоқ, жоқ, мен оны ойлап жатқан жоқпын

Бірақ мен тура айтамын

Ол кейде есігін ашатын

Ол таңдағандарға

Құлып мықты емес

Хаус, сенде кілт жоқ

Бірақ оның сенімділігімен

Ол ешқашан ойламаған

Біз күш қолдануымыз мүмкін

Оның шатырының астына түсу үшін

Жоқ, жоқ, мен оны ойлап жатқан жоқпын

Бірақ мен тура айтамын

Бақытсыз күн келді

Бір топ жақындап қалды

Біз есік қоңырауын басамыз, лақтырамыз

Мұнда және мұнда тепкілер

Бірге бір-бірімізді жігерлендіреміз

ашылады деп отыр

Және шабуылды бастаңыз

Есікті бұзамыз

Жоқ, жоқ, мен оны ойлап жатқан жоқпын

Бірақ мен тура айтамын

Олар жабайы еніп кетеді

Олардың алдындағы барлық нәрсені қирату

Олар терезелерді мәжбүрлейді

От алдында ашу үшін

Пышақтарымен ойып жазады

Қабырғалардағы қорлаулар

Ал батылдықпен айналысыңыз

Барлығы жәй ғана жара болған кезде

Жоқ, жоқ, мен оны ойлап жатқан жоқпын

Бірақ мен тура айтамын

Үй, сол қылмыстан бері

Оның жаны да, аты да жоқ

Бірақ ол құрбан емес

«Бұл оның кінәсі» дейді олар

Ол көрсеткен сияқты

Біраз кокеттік

Жаңа шатырымен

Және оның жақсы гүлденген бағы

Жоқ, жоқ, мен оны ойлап жатқан жоқпын

Бірақ мен тура айтамын

Оның үстіне, дана үй

Оқшауланбаңыз

Ауылда жүргендер

Әрқашан өздерін құрметтеңіздер

Сізде құлып жоқ кезде

Күзетшісі болуы керек

Ол шытырман оқиғаларды іздейді

бақшаны гүлдендіргеннен гөрі

Жоқ, жоқ, мен оны ойлап жатқан жоқпын

Бірақ мен тура айтамын

Егер сіз жол бойымен жүрсеңіз

Ал жүрегің болса

Сіз жылайтын шығарсыз

Бұл бақытсыздықтың суреті

Бірақ ештеңе, тіпті сіздің көз жасыңыз да

Оған көмектеспейді

Ол дабылдарынан алыс

Ол мәңгілікке жабық

Жоқ, жоқ, мен оны ойлап жатқан жоқпын

Бірақ мен тура айтамын

Егер мен оқиғаны айтсам

Зорлық көрген үйден

Бұл біз сенетіндей емес

Тек ашуланыңыз

Мұны тоқтату керек!

Біз бейбіт өмір сүре білуіміз керек

Тіпті терезесін ашты

Тіпті кілті болмаса да

Жоқ, жоқ, мен оны ойлап жатқан жоқпын

Мен, мен керек нәрсені айтамын