D'amour tendre - Anne Sylvestre

Deux pigeons s’aimaient d’amour tendre

L’un veut partir, l’autre se plaint

Le premier ne veut rien entendre

Il part mais voici qu’en chemin

Il collectionne les problèmes

Se fait piéger, tremper, manger

Ou peu s’en faut.

Il se fait même

Assommer par un écolier

Lors pour le coup il abandonne

Rentre chez lui;

on le plaint fort

On le console, on le bichonne

Il jure de rester au port

Il jure de rester au port

Vraiment, Monsieur de La Fontaine

Y croyez-vous à ses remords?

Eut-il regretté ses fredaines

S’il n’eut pas côtoyé la mort?

À supposer qu’une amourette

L’eût enflammé, chemin faisant

Il n’eût pas vécu tant d’alertes

N’eût pas senti passer le temps

Et l’autre, là, qui se lamente

Au lieu de profiter du lit

Au lieu de suivre enfin la pente

De la paresse et de l’oubli

De la paresse et de l’oubli

Car enfin, revoyons l’histoire

«L'un d’eux s’ennuyant au logis»

Vous ne m’en ferez pas accroire

Il s’ennuyait, vous l’avez dit

Et plus loin, parlant de son frère

«Je le désennuierai» ah !

ah !

Nous tenons le mot de l’affaire

Il s’ennuyait aussi, voilà !

Voyez encore ces hypocrites

En pleurant se dirent adieu

Quoi d'étonnant à ce qu’ensuite

Son voyage fût malheureux?

Son voyage fût malheureux?

Heureux amants, si d’aventure

Vous sentez la tranquillité

Tomber comme une couverture

Sur vos rêves de volupté

Arrachez-vous, fuyez ensemble

Ou séparés.

Le monde est grand

Que l’impatience vous rassemble

Et que l’amour marche devant

Multipliez les retrouvailles

N’attendez pas pour voyager

Qu’indifférence vous tenaille

Que soit passé le temps d’aimer

Que soit passé le temps d’aimer

Екі көгершін бір-бірін нәзік сүйіспеншілікпен сүйді

Бірі кеткісі келеді, бірі налыйды

Біріншісі ештеңе естігісі келмейді

Ол кетеді, бірақ ол жолда келе жатыр

Мәселелерді жинайды

Тұтқынға түседі, суға түседі, жейді

Немесе оған жақын.

Тіпті болады

Мектеп оқушысы нокаутқа түсірді

Сондықтан ол бір рет бас тартады

Үйге қайтады;

біз оны қатты аяймыз

Біз оны жұбатамыз, еркелетеміз

Ол портта қалуға ант береді

Ол портта қалуға ант береді

Расында да, мырза де Ла Фонтен

Оның өкінішіне сенесіз бе?

Егер ол еркелігіне өкініп қалса

Егер ол өлімге жақын болмаса?

Бұл махаббат оқиғасы деп болжасақ

Жолда өртеп жіберер еді

Ол соншалықты көп ескертулерді бастан өткермес еді

Уақыттың өтіп жатқанын сезбес едім

Ал екіншісі, сонда, жоқтайды

Төсекте ләззат алудың орнына

Ақырында еңіспен жүрудің орнына

Жалқаулық пен ұмытшақтықтан

Жалқаулық пен ұмытшақтықтан

Өйткені, ақырында, оқиғаға шолу жасайық

«Біреуі үйде жалықты»

Сен мені сендірмейсің

Ол жалықты, сен айттың

Әрі қарай ағасы туралы айтатын болсақ

«Мен оны ренжітемін» аа!

аа!

Біз істің сөзін ұстанамыз

Ол да жалықты, болды!

Мына екіжүзділерді қайта көр

Жылап қоштасты

Сонда таңқаларлық емес

Оның сапары сәтсіз болды ма?

Оның сапары сәтсіз болды ма?

Бақытты ғашықтар, кездейсоқ болса

Сіз тыныштықты сезінесіз

көрпе сияқты құлап

Сіздің ләззат армандарыңызда

Өзіңді жұлып ал, бірге қаш

Немесе бөлінген.

Әлем үлкен

Сабырсыздық сізді жақындастырсын

Ал махаббат алға бассын

Кездесулерді көбейтіңіз

Саяхаттауды күтпеңіз

Сол бейжайлық сізді азаптайды

Махаббаттың уақыты өтті ғой

Махаббаттың уақыты өтті ғой