Пир Отцов - Alkonost

Словом неспешным песни льются,

В свете костров под звёздным шатром.

Словы те в узоры плетутся

И видится то, что таит окоём.

Мёды хмельные в братине по кругу,

На миг полонит сердце болью печаль

За тех, кто по небесному лугу,

В вечность ушёл, в травную даль.

В свете костров — лики братьев,

В свете костров — мифы и быль,

Славим Предтеч в праздники наши,

Славят вас ваши сыны!

Минули темью дни лихолетья,

Годы горя сгинули в прах,

Наши предки звёздами светят,

Наши чада свет наш в глазах!

Сгинули годы злой печали,

С чуждых стран лишь ветры одни.

Славя тех, кто сил нам дали,

Чары мы воздымем свои.

В свете костров — лики братьев,

В свете костров — мифы и быль,

Славим Предтеч в праздники наши,

Славят вас ваши сыны!

Белоликой Луны чаша испита до дна,

Чашу Злата Солнца Огнь наполняет вновь.

День за днём, и так — навсегда

Ступаем следами мы наших Отцов.

И сердце что бьётся, c этим рассветом,

С росою, впитает всю ласку земли,

Той, за которую бились в неистовых сечах

Отцы — хранители Древней Земли.

Бір сөзбен айтқанда, асықсыз әндер төгіліп жатыр,

Жұлдызды шатыр астындағы алаулардың жарығында.

Бұл сөздер өрнектерге ұласады

Ал көз жасырған нәрсе көрінеді.

Шеңбердегі ағайынға мас баллар,

Бір сәт мұң жүрекке толды

Аспан жайлауында жүргендер үшін,

Мәңгілікке, шөпті алысқа кетті.

От жарығында - ағайындардың жүздері,

Өрттің жарығында - мифтер мен шындық,

Мерекелерімізде Алғаштарды мадақтаймыз,

Ұлдарыңызды мақтаңыз!

Темю қиын күндерді өтті,

Қайғы жылдар шаңға айналды,

Біздің ата-бабаларымыз жұлдыздай жарқырайды

Балаларымыз біздің көз нұрымыз!

Жаман мұңды жылдар өтті,

Шет елдерден тек жел соғады.

Бізге күш бергендерді дәріптеп,

Біз сиқырымызды көтереміз.

От жарығында - ағайындардың жүздері,

Өрттің жарығында - мифтер мен шындық,

Мерекелерімізде Алғаштарды мадақтаймыз,

Ұлдарыңызды мақтаңыз!

Ақ жүзді ай тостағанды ​​түбіне дейін ішті,

Алтын күн отының кесесі қайтадан толады.

Күннен күнге, осылайша - мәңгілікке

Біз аталарымыздың жолын қуамыз.

Ал соққан жүрек осы таңмен,

Шықпен ол жердің барлық сипатын сіңіреді,

Қаһарлы шайқастарда олар үшін шайқасқан адам

Әкелер - Ежелгі Жердің қамқоршылары.