Врата Зимы - Alkonost

За семью морями князь могучий жил,

Крепче всех богатств дочь свою любил,

Но явилась смерть к ней в нежданный час -

Вянет юный цвет у отрады глаз.

Вышел в поле князь, в ночь у Врат Зимы,

И взывал к богам на все стороны:

- Вы, владыки мёда на пиру отцов,

Не позвольте взять у меня любовь!

Говорю у Врат, где царит Зима:

Не надену впредь я рудого льна,

Мёд не выпью из чаши круговой

И железа битвы не коснусь рукой.

Снова ясен лик молодой княжны,

Но несётся клич с вражьей стороны.

И прислал сосед сватов по княжну,

Обещал от бед сохранить страну.

Речи далёко слышны

Пред Вратами Зимы,

Меж людей и богов

От Нижних до Верхних миров.

Он взамен просил мёд испить хмельной

С ним из братской чаши, чаши круговой.

И в средину лета обвенчал младых

Князь, и выпил мёда за здоровье их.

Лист осенний пал, на исходе год.

Все, кто меч держал, пали у ворот.

Встретил супостата князь железом битв,

И от крови стал шёлк одежд рудым...

Снег...

Кровь...

Иней на веках...

Руки раскинув пред небом, пал

Властитель надежд

В праздничной роскоши одежд

Из красного льна,

Сладкий свой мед испив до дна,

Подняв сталь войны -

Нет, не пройти Врата Зимы

То отданный долг -

Иней сковал последний вздох...

Посмертные сны -

Для всех, кто пал у Врат Зимы.

Жеті теңіздің арғы жағында құдіретті ханзада өмір сүрді,

Ол қызын барлық байлықтан артық жақсы көрді,

Бірақ оған өлім күтпеген уақытта келді -

Көз қуанышында жастық түсі солып қалады.

Ханзада далаға шықты, түнде Қыс қақпасының жанында,

Және барлық жағынан құдайларға шақырды:

- Сіз, бал мырзалары, аталар мерекесінде,

Менің махаббатымды тартып алуыма жол берме!

Мен Қыс патшалық ететін қақпада сөйлеймін:

Мен енді кен зығыр кимеймін,

Мен дөңгелек ыдыстан бал ішпеймін

Ал мен шайқас теміріне қолымды тигізбеймін.

Жас ханшайымның жүзі тағы анық,

Бірақ айғай жау жақтан шығып жатыр.

Ал матчтардың көршісі ханшайымды жіберді,

Елді пәледен құтқарамын деп уәде берді.

Сөздер алыстан естіледі

Қыстың қақпасы алдында,

Адамдар мен құдайлардың арасында

Төменгі әлемнен Жоғарғы әлемге дейін.

Оның есесіне ол мас күйінде ішу үшін бал сұрады

Онымен бауырлас тостаған, дөңгелек тостаған.

Ал жаздың ортасында жас жігітке үйленді

Ханзада және олардың денсаулығы үшін бал ішті.

Күзгі жапырақ түсті, жылдың аяғында.

Қылыш ұстағандардың бәрі қақпаға құлады.

Ханзада қарсыласты шайқас темірімен қарсы алды,

Ал қаннан киімнің жібі қызыл түсті...

Қар...

Қан...

Қабақтағы аяз...

Аспанға дейін созылған қолдар, құлады

Үміт Иесі

Киімнің мерекелік сәнінде

Қызыл зығырдан

Тәтті балыңды түбіне дейін ішіп,

Соғыс болатын көтеру -

Жоқ, Қыс қақпасынан өтпе

Бұл өтелген қарыз -

Аяз соңғы демді жалғады ...

Өлім армандары -

Қыстың қақпасына түскендердің барлығына.