Dis moi dimanche - Aldebert

Je me souviens, ça commençait comme ça

D’abord un peu perdu, par les cloches réveillé

Oùsuis-je, quelle heure est-il, est-ce qu’on travaille ou pas?

Alors du bout des draps, se laisser retomber

L’odeur du pain grillése glissa sous la porte

Un soleil arrogant semblant forcer les vitres

Aujourd’hui est une journée morte

La moitiédéjàcommencée, il va falloir faire vite

Dehors, les magasins fermés, ruelles de western

Donnent au quartier des allures de ville fantôme

Une botte de foin qui roule, balayée par le vent

Il manquerait plus qu' l’harmonica, lancinante Ennio Morricone

Dis-moi dimanche, les deux mains dans les manches

Pourquoi je garde au fond du ventre une boule?

Dis-moi vieille branche, gardien de mes nuits blanches

Pourquoi ma gorge se noue quand j'éteins l’ampoule?

Je me souviens ça continuait ainsi

Qu’est-ce que j’ai bien pu faire de cette deuxième chaussette?

En route vers le dominical, déjeuner d’un siècle en famille

Endimanchédes pieds jusqu'àla tête

Pendant la promenade digestive, àshooter dans les feuilles

Oùl'on déambule tête baissée, dans l’ombre du lundi

Faites coucou àmamie, restez sur le seuil

On va pas traîner, j’aime pas conduire de nuit

Dis-moi dimanche, les deux mains dans les manches

Pourquoi je garde au fond du ventre une boule?

Dis-moi vieille branche, gardien de mes nuits blanches

Pourquoi ma gorge se noue quand j'éteins l’ampoule?

Je me souviens ça finissait comme ça

Le chat en napperon sur le radiateur

Vautrésur la moquette, devant le petit écran

Goutter aux dernières secondes du week-end qui se meurt

Je garde en mémoire le rituel du film du soir

De mon père qui riait àgorge déployée

Du grand blond, de sa chaussure noire

Allez mon grand, il est tard, va vite te coucher

Dis-moi dimanche, les deux mains dans les manches

Pourquoi je garde au fond du ventre une boule?

Dis-moi vieille branche, gardien de mes nuits blanches

Pourquoi ma gorge se noue quand j'éteins l’ampoule?

(Merci àAnaïne pour cettes paroles)

Осылай басталғаны есімде

Алғашында аздап адасып, қоңыраулар оянған

Мен қайдамын, сағат нешеде, жұмыс істейміз бе, жоқ па?

Сондықтан парақтардың соңынан бастап, өзіңізді артқа тастаңыз

Есік астынан тост иісі аңқып тұрды

Тәкаппар күн терезелерді күштеп жібергендей

Бүгін өлі күн

Жартысы басталды, асығуымыз керек

Сыртта дүкендер жабылды, батыс аллеялар

Маңайыңызды елес қалаға ұқсатыңыз

Дөңгеленіп тұрған шөпті жел алып кеткен

Бар болғаны Эннио Морриконды аңдып тұрған гармоника ғана жетіспейді

Жексенбі айт, екі қол жеңге

Неліктен мен ішімде терең кесек ұстаймын?

Айтшы кәрі бұтақ, Ұйқысыз түндердің қамқоршысы

Шамды сөндіргенде неге тамағым қысылып қалады?

Осылай болатыны есімде

Мен бұл екінші шұлықты не істедім?

Жексенбіге жолда ғасырлық отбасылық түскі ас

Басынан аяғына дейін киінген

Ас қорытуды серуендеу кезінде жапырақтарды атып тастаңыз

Дүйсенбінің көлеңкесінде басымызды қатырып жүрген жеріміз

Әжеге сәлем айт, босағада қал

Біз араласпаймыз, түнде көлік жүргізгенді ұнатпаймын

Жексенбі айт, екі қол жеңге

Неліктен мен ішімде терең кесек ұстаймын?

Айтшы кәрі бұтақ, Ұйқысыз түндердің қамқоршысы

Шамды сөндіргенде неге тамағым қысылып қалады?

Осылай аяқталғаны есімде

Радиатордағы қолшатыр мысық

Кілемнің үстінде, шағын экранның алдында

Өліп бара жатқан демалыс күндерінің соңғы секундтарынан дәм татыңыз

Кино түнгі рәсімі есімде

Қатты күлген әкем туралы

Ұзын аққұбадан, қара туфлиінен

Жүр, үлкен бала, кеш болды, тез ұйықта

Жексенбі айт, екі қол жеңге

Неліктен мен ішімде терең кесек ұстаймын?

Айтшы кәрі бұтақ, Ұйқысыз түндердің қамқоршысы

Шамды сөндіргенде неге тамағым қысылып қалады?

(Осы сөздер үшін Анаинге рахмет)