J'ai peur du noir - Aldebert

Il faut dormir maintenant

Les parents veillent sur vous

Tout est calme et rassurant

Bonne nuit, petits loups

Blotties au fond de vos draps

Les étoiles ont fait leur nid

C’est Morphée qui vous tend les bras

Bonne nuit, mes chéris

J’entends comme un bruit

Qui remue dans le placard

Un cliquetis

Gesticulant dans le noir

Ce doit être le vent

Voilà ce qu’on me dit tout l' temps

J’entends quelqu’un qui

Respire derrière ma porte

Une espèce de

Vampire à moitié cloporte

Ce doit être dans ma tête

Voilà ce que l’on me répète

J’entends sur le toit

Comme des bruits de pas

Comme si Dracula

Tentait de rentrer chez moi

C’est mon imagination

Voilà ce que l’on me répond

J’ai peur du noir

On voit rien et c’est fait exprès

On me fait croire

Qu’il n’y a rien mais c’est même pas vrai

J’ai peur du noir

J’y peux rien, j’ai pas fait exprès

Il faut me croire

Jusqu’ici tout va bien mais après?

J’entends gratter sous

Le sommier comme des araignées

Qui grouillent par centaines et par milliers

Ce doit être un bruit qui court

Voilà ce qu’on me dit toujours

Un monstre barbu

Avec des yeux sur les ongles

Vermoulu

Patiente tapi dans l’ombre

Mais c’est moi qui débloque

Voilà ce que l’on me rétorque

C’est quand tout s'éteint

Que ça commence à défiler

Sorcières, lutins

Envahissent le plancher

Mais c’est moi qui perds les pédales

Voilà comment les gens me parlent

Il fait tellement chaud sous ces couvertures

Il ne faut laisser aucune ouverture

Si je laisse ne serait-ce qu’un pied dépasser

Je me le fais manger

Je sais qu’ils n’existent pas

Je ne suis pas un fou

Mais c’est plus fort que moi

J’en devine partout

Le soleil arrive enfin

Debout les petits loups

Sachez que les seuls monstres

Qu’il y ait ici, c’est vous !

Қазір ұйықтау керек

Ата-ана сені бақылайды

Барлығы тыныш және сенімді

Қайырлы түн, кішкентай қасқырлар

Парақтарыңызда тығылып отырды

Жұлдыздар ұя салды

Саған қолын созған Морфей

Қайырлы түн, қымбаттыларым

Мен шу сияқты естимін

Бұл шкафта қозғалады

Сырт еткен дыбыс

Қараңғыда ымдау

Бұл жел болуы керек

Маған үнемі айтатындары осы

Мен біреуді естимін

Менің есігімнің артында дем ал

Бір түрі

Жартылай ағаш вампирі

Бұл менің басымда болуы керек

Міне, олар маған айта береді

Мен шатырда естимін

Аяқ дыбыстары сияқты

Дракула сияқты

Үйге келуге тырысты

Бұл менің қиялым

Бұл мен жауап аламын

Мен қараңғыдан қорқамын

Біз ештеңе көрмейміз және бұл әдейі жасалған

Мені сендіреді

Ештеңе жоқ, бірақ бұл тіпті дұрыс емес

Мен қараңғыдан қорқамын

Қолымнан келмейді, әдейі істеген жоқпын

Сіз маған сенуіңіз керек

Әзірге жақсы, бірақ кейін?

Мен астынан тырнап жатқанын естимін

Жәшік өрмекші сияқты серіппелі

Кім жүздеп, мыңдап үйіріледі

Айналайын деген өсек болса керек

Маған үнемі солай айтатын

Сақалды құбыжық

Тырнақтарда көздерімен

құрт жеген

Көлеңкеде жасырынып жатқан науқас

Бірақ құлыпты ашатын менмін

Олар маған осылай дейді

Сол кезде бәрі өшіп қалады

Ол айналдыра бастайды

Сиқыршылар, гоблиндер

еденге басып кіру

Бірақ педальдарды жоғалтатын менмін

Адамдар менімен осылай сөйлеседі

Мына жамылғылардың астында өте ыстық

Ешқандай саңылау қалдырмаңыз

Егер мен бір аяғымды сыртқа шығарсам

Мен жеймін

Мен олардың жоқ екенін білемін

Мен жынды емеспін

Бірақ ол менен күшті

Менің ойымша, барлық жерде

Ақыры күн шығады

Кішкентай қасқырлар тұрыңдар

Жалғыз құбыжықтар екенін біліңіз

Міне, сенсің!