From Moon to Son - A Lot Like Birds

We came together with the waves

Connected, collapsing with our fur undressed

We were gods of moments

Fascinating, timeless, unafraid

Basking in the brilliance of the sun

But just as suns rise, so do suns set

We put our own into the ground, let the lights run out

I hope that you’re out there with somewhere you can go

None of us deserve this, only dogs should bury bones

Laid to rest, nothing is left

I hope you’re eternal, but all I have is hope

In the wake of it we were drunk on blood from our paws

Made me sick to my core, it ripped at my heart til the color drained into the

ground

I took grief to my bed and put her hands to my eyes

Felt the chill of her touch and slept in her arms, felt the seasons pass,

slip right by us

I took blame — I took time — I took off

All I want is a sign that you’re okay

I hope that you’re out there with somewhere you can go

None of us deserve this, only dogs should bury bones

Laid to rest, nothing is left

I hope you’re eternal, but all I have is hope

We drank from lakes that we had made

Creators, unraveled with our skin left bare

We had seen our image

Silhouetted, cast among the stars

Now we fumbled blindly through the dirt

We parted nothing where we walked

Affected so little when we held our breath

We were wolves in cheap skin

Salivating, harmless and alone

Howling at a memory of the moon

Біз толқындармен бірге келдік

Байланысты, шешінген жүнімізбен опырылып

Біз сәттердің құдайы болдық

Қызықты, ескірмейтін, қорықпайтын

Күннің нұрына бөлену

Бірақ күн шыққандай, күн де ​​батады

Біз өзімізді жерге қойдық, шамдар сөнсін

Сіз баратын жеріңіз бар деп үміттенемін

Ешқайсымыз бұған  лайық емеспіз, сүйектерді иттер ғана көмуі керек

Жатқан , ештеңе қалмады

Мәңгіліксің деп үміттенемін, бірақ менде бар нәрсе - үміт

Соның салдарынан табанымыздағы қанға мас болдық

Менің жүрегімді ауыртты, түсім сіңгенше жүрегімді жаралады.

жер

Мен қайғыны төсегіме жатқызып, оның қолдарын көзіме қойдым

Оның жанасуының салқынын сезінді және оның құшағында ұйықтады, жыл мезгілдерінің өткенін сезінді,

тікелей біздің жанымыздан сырғытыңыз

Мен кінәлі                             түстім 

Мен қалағанның бәрі сіздің жақсы екеніңізді білдіреді

Сіз баратын жеріңіз бар деп үміттенемін

Ешқайсымыз бұған  лайық емеспіз, сүйектерді иттер ғана көмуі керек

Жатқан , ештеңе қалмады

Мәңгіліксің деп үміттенемін, бірақ менде бар нәрсе - үміт

Біз өз    жасаған                          |

Жаратушылар, теріміз жалаңаш қалды

Біз бейнемізді көрдік

Тұлпар, жұлдыздар арасында

Енді біз соқырлықпен кірді аралап шықтық

Біз жүрген жерде ештеңе бөлмедік

Біз демімізді ұстаған кезде аз әсер еттік

Біз арзан тері жамылған қасқырлар едік

Сілекей ағызатын, зиянсыз және жалғыз

Айды еске түсіріп жылау