Ahora - Ismael Serrano

Ahora que la adolescencia es un septiembre lejano

Humo de cerveza en un portal, un verano inacabado

Algunos años en la facultad de ciencias

Papeles escritos, ron de Cuba, Hojas de Hierba

Un tren dormido en una va muerta

La luz de la ventana azul que siempre estaba abierta

Ahora que quedan tan lejos las playas de Corf

Las estaciones de trenes de Praga, Hamburgo o Estambul

Los viajes que trajeron a otros vistiendo nuestros cuerpos

La luz de una cafetera, los amores conversos

Ahora que te cansas y las piscinas cierran

Y apura el último baño la luz de las estrellas

Ahora que regreso a los lugares a donde quise huir

Y nadie me espera allí

Ahora que casi llego a fin de mes

Que amo a una mujer

Que amo a una mujer

Ahora que pago las facturas, que me ves en La Habana

Que sueño con Lacandona, que ya no escribo cartas

Que cumplimos más años que promesas

Que se hunden nuestros corazones como la vieja Venecia

Que llego tarde a los cines y al fin del planeta

Que alquilo un pequeño piso en un castillo de arena

Ahora que duelen las resacas y cortan como una navaja

Ahora que nadie nos saluda por los bares de Malasaña

Que pido auxilio, besos y comida por teléfono

Que fumo flores y lloro a veces mientras duermo

Ahora que tiemblo como un niño abandonado

Ahora que viejos amigos nos han traicionado

Ahora es el momento de volver a empezar, que empiece el carnaval

La orgía en el Palacio de Invierno, de banderas y besos

Se cayeron mis alas y yo no me rendí

Así que ven aquí

Brindemos que hoy es siempre todava

Que nunca me gustaron las despedidas

Енді сол жастық шақ – алыстағы қыркүйек

Есік алдында сыра түтіні, аяқталмаған жаз

Ғылым факультетінде біраз жыл

Жазбаша қағаздар, Кубадан ром, Шөп жапырақтары

Өлі жолда ұйықтап жатқан пойыз

Үнемі ашық тұрған көк терезенің нұры

Енді Корф жағажайлары соншалықты алыс

Прага, Гамбург немесе Стамбул теміржол вокзалдары

Басқаларды біздің денемізді киюге әкелген саяхаттар

Кофенің нұры, Айланылған махаббаттар

Енді сіз шаршап, бассейндер жабылады

Ал соңғы ванна жұлдыздардың жарығымен асығады

Енді мен қашқым келген жерлерге қайта ораламын

Ал ол жерде мені ешкім күтпейді

Енді айдың соңына таяп қалдым

Мен әйелді жақсы көремін

Мен әйелді жақсы көремін

Енді мен шоттарды төледім, мені Гаванада көресіз

Мен Лакандонаны армандайтынымды, енді хат жазбайтынымды

Біз уәде еткен жылдарды орындаймыз

Біздің жүрегіміз ескі Венеция сияқты батып кетсін

Мен театрларға кешігіп қалдым және планетаның соңында

Мен құмды сарайда шағын пәтер жалдаймын

Енді сол асықтар ұстарадай ауыртып, кеседі

Енді Маласананың барларында бізді ешкім қарсы алмайды

Мен телефон арқылы көмек, сүйіп, тамақ сұраймын

Гүл шегетінім, кейде ұйқымда жылайтыным

Енді мен тастанды баладай дірілдеп тұрмын

Енді ескі достар бізге опасыздық жасады

Енді басынан бастау керек, карнавал басталсын

Қысқы сарайдағы оргия, жалаулар мен сүйісулер

Қанаттарым ұшып, берілмеді

сондықтан мұнда кел

Бүгінгі күн әрқашан тыныш екеніне тост айтайық

Мен қоштасуды ешқашан ұнатпадым