Мелодия непонимания - Зимовье зверей

Улицы злые, пустые дома.

Фонари навесные.

В каждом окне — город-тюрьма.

Прятаться поздно — там на реке уже плавят мосты.

Люди и звезды спят вдалеке, сушат хвосты.

Дома и машины прижались плотнее друг к другу, друг к другу,

Предчувствуют вьюгу, но им так не хочется здесь околеть.

И я, чтоб не замерзнуть, — по кругу, по кругу, по кругу,

Наполовину голодный, замерзший, умерший на треть…

Мелодия непонимания…

Тяжелые мысли — тяжелый снег…

Не требую ни любви, ни внимания,

Но все же, но все же, но все же — я тоже человек.

(Собаке — собачье…)

Лестницы стынут, ступени скользят.

В промокшую спину — люди плюют, звезды грозят.

И нельзя возвращаться: там, где ты был, уже плавят мосты.

Лишь остается вращаться по ближнему кругу беды.

Разучены танцы, но песни — никто никогда не услышит.

Усталые мысли разбросаны, их не собрать, не согреть.

И я, чтоб не поддаться, все выше, и выше, и выше —

Стремянкою в небо, к утру обреченный сгореть.

Восход неестественно тих

Назло катаклизмам природы,

И те, что на вольных хлебах,

Давно улетели на юг, —

Земная печаль не для них…

Крылатые тени свободы…

Мы встретимся в теплых краях,

В уютных краях чьих-то рук…

Мелодия непонимания…

Тяжелые мысли — тяжелый снег…

Не требую ни любви, ни внимания,

Но все же, но все же, но все же — я тоже человек.

(Медведю — медвежье…)

Көшелер қаңырап бос, бос үйлер.

Аспалы шамдар.

Әр терезеде түрме қаласы.

Жасыру тым кеш - өзенде көпірлер қазірдің өзінде еріп жатыр.

Адамдар мен жұлдыздар құйрықтарын құрғатып, алыста ұйықтап жатыр.

Үйлер мен көліктер бір-біріне жақынырақ,

Олар боранды болжайды, бірақ олар мұнда өлгісі келмейді.

Ал мен, қатып қалмас үшін, - шеңберде, шеңберде, шеңберде,

Жартысы аш, тоңған, үштен бірі өлген...

Түсініспеушілік әуені...

Ауыр ойлар - қалың қар ...

Маған махаббат пен назар керек емес

Бірақ бәрібір, бірақ бәрібір, бірақ бәрібір - мен де адаммын.

(Ит - ит ...)

Баспалдақтар қатып, баспалдақтар сырғанайды.

Ылғал арқада - адамдар түкіреді, жұлдыздар қорқытады.

Ал сіз қайтып орала алмайсыз: сіз болған жерде көпірлер қазірдің өзінде еріп жатыр.

Қалған нәрсе - қиыншылықтың ішкі шеңберін айналдыру.

Би үйренеді, бірақ әндерді ешкім ешқашан естімейді.

Шаршаған ойлар шашылып жатыр, жинай алмайды, жылынбайды.

Ал мен, көнбеу үшін, одан да жоғары және жоғарырақ -

Аспанға баспалдақ, таңға дейін жанып кетуі мүмкін.

Күннің шығуы табиғаттан тыс тыныш

Табиғат катаклизмдеріне қарамастан,

Ал тегін нан жегендер,

Көптен оңтүстікке кетті,

Жердегі қайғы олар үшін емес...

Бостандықтың қанатты көлеңкелері...

Кездесеміз жылы жерлерде,

Біреудің қолындағы жайлы жерлерде...

Түсініспеушілік әуені...

Ауыр ойлар - қалың қар ...

Маған махаббат пен назар керек емес

Бірақ бәрібір, бірақ бәрібір, бірақ бәрібір - мен де адаммын.

(Аюға - аю ...)