Tisserand - Yves Duteil

Mon ami tisserand, tu tisses avec le fil des ans

La vie n’est qu’un fil éphémère, chacun la tisse à sa manière

À la mesure de son talent, depuis la nuit des temps

Si tu devais tisser l’histoire avec le fil de ta mémoire

Et rattraper le temps perdu, comment t’y prendrais-tu?

Mon ami tisserand, si tu devais tisser le temps

Le temps, sans fin, se renouvelle, il faudrait un fil éternel

Dont chaque point serait le monde, enchaînant les secondes entre elles

Le présent n’est qu’une étincelle qui court sur un fil de dentelle

Pour assembler tous ses dessins qui sont à nos destins fidèles

Tisserand mon ami, si tu devais tisser ceci?

Apprends-moi l’art de la lumière et tu verras que, pour lui plaire

Je tisserai le fil de l’eau, pour en faire un ruisseau

Peut-être même un univers s’il faut tisser ma vie entière

À la mesure de son amour et faire au fil des jours

Un enfant tisserand, si beau serait alors le temps

Le temps de n'être plus qu'à elle qu’il faudrait un fil éternel

Aussi puissant qu’un océan mais doux comme un instant près d’elle

Le temps nous enroule et nous mêle, il faudrait deux fils de dentelle

Aux couleurs pâles, un peu fragiles noués autour d’un fil de miel

Mon ami tisserand, si tu voulais tisser ce temps

Moi, j'écris des chansons nouvelles

Mais quelles que soient mes ritournelles

Je garderai du fil des mots le plus bel écheveau pour elle

Le fil des jours est un mystère, mais si chacun à sa manière

À la mesure de son talent, pouvait tisser son temps

Tisserand, c’est ainsi que je voudrais tisser ma vie.

Тоқымашы досым, жылдармен бірге тоқисың

Өмір тек бір өтпелі жіп, оны әркім өзінше өреді

Талантың шамасында, ертеден бері

Тарихты жадыңыздың жібімен өретін болсаңыз

Ал жоғалтқан уақыттың орнын толтырыңыз, оны қалай шешуге болады?

Тоқымашы досым, уақыт тоқатын болсаң

Уақыт, бітпейтін, өзін жаңартады, мәңгілік жібін алар еді

Секундтарды біріктіретін әлем кімдікі еді

Сыйлық - бұл шілтер жіпте жүретін ұшқын ғана

Біздің адал тағдырымызға арналған оның барлық суреттерін жинау

Тоқыма досым, егер осыны тоқатын болсаң?

Маған жарық өнерін үйрет, сонда сен оның көңілінен шығу үшін көресің

Судың жібін тоқамын, Ағын болсын деп

Бүкіл өмірімді тоқу керек болса, тіпті ғалам да болар

Оның сүйіспеншілігінің дәрежесіне дейін және күндер өткендей істе

Бала тоқымашы, ол кезде әдемі болар еді

Тек оған ғана тән болатын уақыт мәңгілік жіпті алады

Мұхиттай күшті, бірақ оның қасындағы бір сәтте жұмсақ

Уақыт бізді орап, шырмады, ол үшін екі жіп шілтер керек

Бозғылт түсті, бал жіпіне байланған сәл нәзік

Тоқымашы досым, осы жолы тоқитын болсаң

Мен, мен жаңа әндер жазамын

Бірақ мен не істесем де

Мен оған ең жақсы сөздерді сақтаймын

Күндердің өтуі жұмбақ, бірақ әркім өзінше

Шеберлігінің өлшеміне қарай, уақытын тоқуға болатын

Тоқыма, мен өмірімді осылай өргім келеді.