Le pays des mots d'amour - Yves Duteil

Comme dans les dessins de Folon

Ceux qu’on aimait quittent la Terre

Le corps lourd et l'âme légère

Un peu plus graves à l’horizon

Dans leur pardessus de béton

Ceux qu’on aimait nagent en silence

Dans le temps sage de l’absence

Comme dans les dessins de Folon

On pourrait presque les toucher

De l’autre côté du papier

Fantômes gris des jours de peine

En long cortège de semaines

A rêver loin dans leur lumière

On pourrait presque enfin se taire

Comme dans les dessins de Folon

Il y a du rose et du vert pâle

Et des souvenirs bleu d’opale

Dans un champ vide de coton

Comme des bulles de savon

Prisonniers de la transparence

Ceux qu’on aimait doucement dansent

Comme dans les dessins de Folon

On pourrait presque s’envoler

Dans la lenteur de leur passé

Frôler d’un long battement d’ailes

L’exil sans fin qui les appelle

A rêver loin dans leur mystère

On pourrait presque enfin se perdre

Comme dans les dessins de Folon

Ceux qu’on aimait nagent à l’envers

Oiseaux de l’eau, poissons de l’air

Perdent le fil de nos saisons

Dans la brume de leur prison

Ceux qu’on aimait toujours s’effacent

Derrière les voiles de l’espace

Comme dans les dessins de Folon

Un jour on voudra leur parler

De l’autre côté du papier

On rêvera d’aubes plus pâles

D'éternité couleur d’opale

Un jour on se laissera faire

On glissera dans leur lumière

Comme dans les dessins de Folon…

Фолонның суреттеріндегідей

Жақын адамдар жерді тастап кетеді

Денесі ауыр, жаны жеңіл

Көкжиекте біршама маңыздырақ

Олардың бетон шинелінде

Біз жақсы көретіндер үнсіз жүзеді

Жоқтың дана кезінде

Фолонның суреттеріндегідей

Біз оларға қол тигізе жаздадық

Қағаздың екінші жағында

Қайғылы күндердің сұр елестері

Апталық ұзақ шеруде

Олардың нұрында армандау

Ақырында аузымызды жапа алар едік

Фолонның суреттеріндегідей

Қызғылт және ашық жасыл бар

Және опал көк естеліктер

Бос мақта алқабында

Сабын көпіршіктері сияқты

Транспаренттік тұтқындар

Біз жақсы көретіндер ақырын билейді

Фолонның суреттеріндегідей

Біз ұшып кете жаздадық

Олардың өткен баяулығында

Ұзақ қанат қағып жайылады

Оларды шақыратын шексіз қуғын

Олардың құпиясында армандауға

Ақырында адасып қалуымыз мүмкін еді

Фолонның суреттеріндегідей

Біз жақсы көретіндер төңкеріліп жүзеді

Су құстары, ауа балықтары

Біздің жыл мезгілдерімізді жоғалтыңыз

Олардың түрмесінің тұманында

Біз әрқашан жақсы көретіндер жоғалып кетеді

Ғарыш перделерінің артында

Фолонның суреттеріндегідей

Бір күні біз олармен сөйлескіміз келеді

Қағаздың екінші жағында

Біз бозғылт таңды армандаймыз

Опалдың мәңгілік түсі

Бір күні біз оны жібереміз

Біз олардың нұрына сіңіп кетеміз

Фолонның суреттеріндегідей...