Hommage au passant d'un soir - Yves Duteil

Quand je jouais de la guitare

Par plaisir ou par désespoir

Rue Dufour et Rue Vaugirard,

J’arrêtais vers onze heures du soir.

Je fouillais mes carnets d’adresses

Pour trouver deux sous de tendresse,

Des amours que le petit jour emportait sans cesse.

J’ignorais ce qu'était ma vie,

J’ignorais, mais j’avais envie

De chanter pour être moins triste et moins seul aussi.

Puis un soir, pour m’encourager,

Un passant, surgi du passé,

M’avait dit des mots qui depuis ne m’ont plus quitté.

Quand je jouais de la guitare,

Avenue de l’Observatoire,

J’ignorais que dans ton regard

Le bonheur était provisoire.

J'écrivais des chansons d’amour

Et chacun s’asseyait autour.

Des sourires étaient ma récompense et tu souris toujours.

J’ignorais ce qu'était ta vie,

J’ignorais, mais j’avais envie

De chanter pour que tout soit bien quand le ciel est gris.

Tout autour dans nos univers

Le printemps virait à l’hiver,

Et les jours du calendrier passaient à l’envers.

Puis j’ai joué de la guitare

Sur ton cœur et loin des regards.

Tout le reste était dérisoire,

Le présent perdait la mémoire.

Je vivais mes chansons d’amour,

J’avais peur de te perdre un jour,

Et j’aimais les bruits de l'école en bas dans ta cour.

J’ignorais si c'était ma vie,

J’ignorais, mais j’avais envie

De continuer mon chemin vers le paradis.

Je respirais tout doucement,

J’avais peur d'éveiller le temps

Qui dormait dans nos souvenirs, et j'étais content.

J’ignorais si c'était ma vie,

J’ignorais, mais j’avais envie

De continuer mon chemin vers le paradis.

Je respirais tout doucement,

J’avais peur d'éveiller ce temps:

Qui dormait dans nos souvenirs, et j'étais content.

Je rêvais de m’en souvenir depuis si longtemps.

Quand je jouais de la guitare

Pour te plaire ou pour t'émouvoir

En hommage au passant d’un soir,

J'écrivais pour l’amour de l’art.

J’ignorais que c'était ma vie,

J’ignorais, mais j’avais envie

De chanter pour que tu sois fière de m’avoir choisi.

Мен гитарада ойнаған кезде

Ләззат үшін немесе шарасыздық үшін

Ру Дюфур және Ру Вожирард,

Түнгі он бірлер шамасында жұмыстан шықтым.

Мен мекен-жай кітаптарымды іздедім

Екі тиын нәзіктік табу үшін,

Сол махаббаттардан таң атар тынымсыз сөнді.

Өмірімнің не екенін білмедім,

Мен білмедім, бірақ мен қаладым

Мұңсыз және жалғыз болу үшін ән айту.

Содан бір кеште мені жігерлендіру үшін,

Өткеннен шыққан адам,

Ол маған содан бері мені тастамайтын сөздер айтты.

Мен гитарада ойнаған кезде,

Обсерватория даңғылы,

Мен сенің көзіңде мұны білмедім

Бақыт уақытша болды.

Мен махаббат туралы әндер жазып жүрдім

Ал барлығы отырды.

Күлімсіреу менің сыйлығым болды, ал сен әрқашан күлесің.

Мен сенің өміріңнің не екенін білмедім,

Мен білмедім, бірақ мен қаладым

Аспан боз болған кезде бәрі жақсы болсын деп ән айту.

Біздің ғаламшарымызда бәрі

Көктем қысқа айналды,

Ал күнтізбедегі күндер кері кетіп бара жатты.

Содан гитарада ойнадым

Жүрегіңде және көзден таса.

Қалғанының бәрі күлкілі болды,

Қазіргі есте сақтау қабілетін жоғалтты.

Махаббат жырларыммен өмір сүрдім,

Бір күні сені жоғалтып аламын ба деп қорықтым

Ал маған сіздің аулаңыздағы мектептің дыбыстары ұнады.

Бұл менің өмірім бе білмедім,

Мен білмедім, бірақ мен қаладым

Жұмаққа барар жолымды жалғастыру үшін.

Мен өте баяу тыныс алдым,

Уақытты оятуға қорықтым

Біздің жадымызда кім ұйықтады, мен бақытты болдым.

Бұл менің өмірім бе білмедім,

Мен білмедім, бірақ мен қаладым

Жұмаққа барар жолымды жалғастыру үшін.

Мен өте баяу тыныс алдым,

Мен бұл жолы оятуға қорықтым:

Біздің жадымызда кім ұйықтады, мен бақытты болдым.

Мен оны ұзақ уақыт бойы есте сақтауды армандадым.

Мен гитарада ойнаған кезде

Сізге ұнау немесе сізді жылжыту үшін

Өтіп бара жатқан кешке тағзым етіп,

Өнерге деген сүйіспеншілік үшін жаздым.

Бұл менің өмірім екенін білмедім,

Мен білмедім, бірақ мен қаладым

Мені таңдағаныңды мақтан ету үшін ән айту.