Nos yeux se sont croisés - Yves Duteil

Nos yeux se sont croiss, fallait-il que tu souffres?

Ton regard m’a sembl venu du fond d’un gouffre

Nous n’tions qu’au dbut, il fallait tenir bon

Et nous avons tenu ainsi quatre saisons

Nous restions souvent tard, ensemble son chevet

Au moment du dpart, ta maman t’embrassait

Nous nous prenions la main pour puiser du courage

Quelques instants sereins au plus fort de l’orage

Ton bb nous offrait en lumineux prsage

Le plus beau des soleils sur ce si lourd nuage

Tu les portes toujours tous les deux dans ton coeur

Les couvrant tour tour de larmes et de bonheur

Et tu les as ports l’un et l’autre bon port

Tu vois, la traverse nous a rendus plus forts

Moi, je t’ai vue grandir tout au long de la route

Et sourire en dpit des angoisses et des doutes

Ton petit a grandi, lui aussi, et tu pleures

En voyant ta maman le serrer sur son coeur

Et les nuages gris partis vers d’autres cieux

Le soleil s’est surpris briller dans tes yeux

Nos yeux se sont croiss

Көзіміз түйісті, қиналу керек пе?

Сенің көзқарасың маған тұңғиық түбінен шыққандай көрінді

Біз тек басында едік, шыдауға тура келді

Ал біз төрт маусымды осылай өткіздік

Біз оның төсегінде жиі кешке бірге қалатынбыз

Сен кеткенде анаң сүйіп жатыр екен

Біз батылдық таныту үшін қол ұстастық

Дауылдың биіктігіндегі бірнеше тыныш сәттер

Сіздің балаңыз бізге жарқын белгі берді

Бұл ауыр бұлттағы күндердің ең әдемісі

Сіз екеуін де жүрегіңізде сақтайсыз

Оларды көз жасы мен қуанышпен жабу

Ал сен екеуін де аман алып жүрдің

Қараңызшы, кесіп өту бізді күшейтті

Мен, мен сенің осы жолда өскеніңді көрдім

Және уайым мен күмәнге қарамастан күліңіз

Кішкентайың да өсті, сен жылайсың

Анаңның оны жүрегімен құшақтап алғанын көру

Ал сұр бұлттар басқа аспанға ұшып кетті

Көздеріңе күн сәулесі түсіп кетті

Көзіміз түйісті