Ma terre humaine - Yves Duteil

Nous vivions comme des frères

au village de notre enfance

sur la place, on avait tout pour être heureux

quand les femmes au marché

ont porté des nouvelles de la guerre

elles avaient, ce jour-là, des larmes

plein les yeux

que font les miens loin du pays

pour quel enfer, quel dieu

et combien faudra-t-il encore de vies

À croiser le fer et le feu

si on pouvait recommencer

tout arrêter

Écrire l´histoire à notre idée

tout effacer

et que reviennent au moins

tous ceux qui sont trop loin

qui sont partis pour rien

poser les armes et vivre enfin

redevenir humains

quand les plaies sembleront fermées

il restera pourtant

au long des routes et sous les champs de blé

tant de bombes à retardement

pour les dégâts collatéraux

s´adresser au dernier bureau

au comptoir des bonheurs perdus

le guichet ne désemplit plus

les chemins vers la liberté

terrain miné

sont jalonnés d´emprisonnés

de voix étouffées

et de maisons désertes

aux rues abandonnées

dans des villages entiers

des otages aux vies menacées

pour leur couleur, leurs idées

terre humaine

tous les hommes ont un rêve

À partager autour de toi

ma terre humaine

que tous tes peuples se lèvent

et reviennent à la raison

pour vivre ensemble dans la paix

avec toi

si on voulait tout commencer

aujourd´hui

bâtir le monde à notre idée

trouver la paix qu´ils ont cherchée en vain

qu´ils ont cherchée si loin

pour nous offrir, un jour, enfin

des lendemains

sur la terre

sur ma terre humaine

nous vivions comme des frères

au village de notre enfance

sur la place, on avait tout pour être heureux

on avait tout pour être heureux

etre heureux

(Merci à Dandan pour cettes paroles)

Біз ағайындай өмір сүрдік

біздің балалық шағымыздағы ауылда

алаңда бізде бақытты болу үшін бәрі болды

базардағы әйелдер

соғыс туралы жаңалықтарды жеткізді

олар сол күні көз жасын алды

көзді

менің адамдарым үйден тыс жерде не істеп жатыр

қандай тозаққа, қандай құдайға

және ол тағы қанша адамның өмірін алады

Темір мен отты кесіп өту

басынан бастасақ

бәрін тоқтат

Тарихты өз жолымызбен жазыңыз

бәрін өшіру

және бұл кем дегенде қайтарылады

тым алыстағылардың бәрі

бекер кеткен

қаруын тастап, ақырында өмір сүреді

қайтадан адам болады

жаралар жабық болып көрінгенде

сонда да қалады

жолдар мен бидай егістерінің астында

көп уақыт бомбалары

кепілдік залал үшін

соңғы кеңсеге барыңыз

жоғалған бақыттың қасында

есептегіш әрқашан толы

бостандыққа апаратын жолдар

мина алаңы

түрмеге қамалды

күңгірт дауыстар

және қаңырап бос қалған үйлер

қараусыз қалған көшелерге

тұтас ауылдарда

өміріне қауіп төнген кепілге алынғандар

олардың түсі, идеялары үшін

адам жері

әр адамның арманы болады

Айналаңызбен бөлісу үшін

менің адам өлкем

барлық халықтарың көтерілсін

және өздеріне келеді

бірге бейбіт өмір сүру

сенімен

егер біз бәрін бастағымыз келсе

бүгін

әлемді өз жолымызбен құру

босқа іздеген тыныштықты табыңыз

олар осы уақытқа дейін іздеген

бізге ұсыну үшін, бір күні, ақырында

ертең

жерде

менің адамдық жерімде

ағайындай өмір сүрдік

біздің балалық шағымыздағы ауылда

алаңда бізде бақытты болу үшін бәрі болды

бізде бақытты болу үшін бәрі болды

бақытты бол

(Осы сөздер үшін Данданға рахмет)