Lucille Et Les Libellules - Yves Duteil

Deux ou trois libellules en vol

Troublaient Lucille

Sur le chemin de son école

En pleine ville

Ces libellules en ville sont folles

Se dit Lucille

Qui les attrape avec un fil

Et puis s’envole

Deux ou trois libellules en vol

Portaient Lucille

Deux ou trois hirondelles en file

Suivaient leur vol

Elles sont arrivées sur une île

Si loin de son école

Que les lumières de la ville

Sont des lucioles

Les libellules disaient «Lucille

À notre école

Vois, c’est facile, tu bats des cils

Et tu t’envoles…»

Comme elles prononçaient ces paroles

Au même instant Lucille

Entendit au loin dans la ville

Sonner l'école

Deux ou trois libellules en vol

Suivaient Lucille

Sur le chemin de son école

En pleine ville

Pressant le pas, souple et gracile

Lucille frôlait le sol

Battant des cils d’un air tranquille

Vers son école

Екі-үш инелік ұшып келеді

Мазасыз Люсиль

Өз мектебіне бара жатқанда

Қаланың ортасында

Қаладағы мына инеліктер жынды екен

— деп ойлады Люсиль

Кім оларды жіппен ұстайды

Сосын ұшып кетеді

Екі-үш инелік ұшып келеді

Люсильді киді

Қатарынан екі-үш қарлығаш

олардың ұшуына ілесті

Олар бір аралға келді

Оның мектебінен әлі алыс

Қала шамдарына қарағанда

отты бляшкалар болып табылады

Инеліктер: «Люсиль

Біздің мектепте

Қараңызшы, бұл оңай, сіз кірпігіңізді қағасыз

Ал сен ұшып кетесің...»

Олар бұл сөздерді айтқанда

Сонымен бірге Люсиль

Қалада алыстан естіледі

Мектепке қоңырау шалыңыз

Екі-үш инелік ұшып келеді

Люсильдің соңынан ерді

Өз мектебіне бара жатқанда

Қаланың ортасында

Жылдам, серпімді және сымбатты

Люсиль жерді сүртті

Сабырмен кірпіктерін сипады

Өз мектебіне