Les fées - Yves Duteil

Tu ne pouvais jamais dormir sans que j’invente pour ton plaisir

Des histoires de magiciens qui font tout avec rien

Et j’inventais, pour que tu dormes, dans la chambre, les soirs de pluie

Des crocodiles en haut-de-forme et des grenouilles en queue-de-pie

Et des fées à n’en plus finir, et des fées à n’en plus finir.

Y’avait la fée aux yeux mauves que l’on regarde et qui se sauve

Et la fée des vents de la nuit que l’on appelle mais qui s’enfuit

Et puis la fée dans la lagune qui s’amuse à couper la lune

En milliers de petits morceaux, et qui les fait danser sur l’eau.

Et quant à la fée Carabosse, elle t’emportait dans son carrosse

Et tu fouettais les cent chevaux jusqu'à la mer au grand galop.

C’est alors que tu t’endormais, moi, doucement je m’en allais

Bercer mon cœur de ton sourire plein de rêves et de souvenirs

Et des fées à n’en plus finir, et des fées à n’en plus finir.

Puis, un jour tu as dû grandir, toutes les fées ont dû partir

Avec elles les magiciens qui font tout avec rien

Mais depuis, pour que je m’endorme dans la chambre, les soirs de pluie

Quand les nuits sont trop monotones, je repense à nos jours enfuis,

Et les fées à n’en plus finir se rappellent à mon souvenir.

Y’avait la fée aux yeux mauves que l’on regarde et qui se sauve

Et la fée des vents de la nuit que l’on appelle, mais qui s’enfuit

Et puis la fée dans la lagune qui s’amuse à couper la lune

En milliers de petits morceaux, et qui les fait danser sur l’eau.

Et quant à fée Carabosse, elle est partie dans son carrosse

Elle a fouetté les cent chevaux jusqu'à la mer au grand galop.

Les enfants, c’est fait pour grandir, pour s’en aller vers l’avenir

En laissant derrière eux des rires pleins de rêves et de souvenirs

Et des fées à n’en plus finir, et des fées à n’en plus finir.

Мен сенің ләззатыңды ойлап таппасам, сен ешқашан ұйықтай алмайсың

Барлығын еш нәрсеге жұмсамайтын сиқыршылардың әңгімелері

Сіз жатын бөлмеде, жаңбырлы кештерде ұйықтау үшін мен ойлап таптым

Бас киімдегі қолтырауындар және фрак киген бақалар

Және бітпейтін перілер мен шексіз перілер.

Біз қарап, қашып кететін күрең көзді пері бар еді

Ал түнгі пері жел соғады, бірақ қашады

Содан кейін лагунадағы пері айды кесіп көңілді

Мыңдаған кішкене бөліктерде және оларды суда билеуге мәжбүр етеді.

Ал Карабосс перісіне келер болсақ, ол сені өз арбасымен алып кетті

Ал сен жүз жылқыны теңізге шаба жөнелдің.

Сол кезде ұйықтап қалдың, мен, ақырындап кетіп бара жатырмын

Армандар мен естеліктерге толы күлкіңізбен жүрегімді тербетіңіз

Және бітпейтін перілер мен шексіз перілер.

Содан бір күні сен есейесің, барлық перілер кетуі керек еді

Олармен бірге бәрін ештеңемен істейтін сиқыршылар

Бірақ жаңбырлы кештерде жатын бөлмеде ұйықтап кететіндіктен

Түндер тым біркелкі болғанда, өткен күндерімізді еске аламын,

Ал есіме шексіз перілер оралады.

Біз қарап, қашып кететін күрең көзді пері бар еді

Ал түннің перісі деп аталатын жел соғады, бірақ кім қашады

Содан кейін лагунадағы пері айды кесіп көңілді

Мыңдаған кішкене бөліктерде және оларды суда билеуге мәжбүр етеді.

Ал Карабосс періге келер болсақ, ол өз күймесінде кетіп қалды

Ол жүз атты қамшылап теңізге қарай шабады.

Балалар өсу үшін, болашаққа бару үшін жаралған

Артында армандар мен естеліктерге толы күлкі қалды

Және бітпейтін перілер мен шексіз перілер.