Les chemins de la liberté - Yves Duteil

Il nous a montré le chemin

Qui montait jusqu'à la maison

Dans le brouillard, dans le crachin

On se serait perdu, sinon

Il avait l’air heureux, serein

Et quand on est entré chez lui

La cuisine avait des parfums

Le couvert était déjà mis

Le sourire lui montait du cœur

Son regard avalait nos yeux

Et quelquefois, au fil des heures

Il était grave et silencieux

Tout était vraiment comme avant

Et pourtant rien n'était pareil

Le lendemain, c'était beau temps

Couleurs d’automne et plein soleil

On a marché dans les collines

Et couru dans la boue des champs

En s’accrochant dans les épines

Comme feraient de petits enfants

En venant, j'étais un peu triste

Et le cœur me serrait un peu

Il y a des jours où tout résiste

On a du mal à être heureux

Lui venait de finir sa peine

Où les mois ressemblaient aux années

Il voulait voir couler la Seine

Écouter les oiseaux chanter

Et c’est lui qui sans le savoir

Et c’est lui qui sans s’en douter

M’a fait redécouvrir l’espoir

Les chemins de la liberté

Puis on a repris nos bagages

Avec l’envie de revenir

Remplir nos yeux de son visage

Et nos cœurs de son souvenir

Et c’est lui qui, sans le savoir

Et c’est lui qui, sans s’en douter

M’a fait redécouvrir l’espoir

Les chemins de la liberté

Ол бізге жол көрсетті

Кім үйге келді

Тұманда, жаңбырда

Әйтпесе адасып кетер едік

Ол бақытты, сабырлы көрінді

Ал біз оның үйіне кірген кезде

Ас үйде иіс шықты

Қақпақ орнатылып қойған

Жүрегінен күлкі пайда болды

Оның көзқарасы біздің көзімізді жұтып қойды

Ал кейде сағаттар өтіп кетеді

Ол байсалды және тыныш болды

Бәрі бұрынғыдай болды

Дегенмен ештеңе бұрынғыдай болмады

Келесі күні ауа-райы жақсы болды

Күз түстері және толық күн

Біз тауларды араладық

Және егістіктердің балшықтары арқылы жүгірді

Тікенектерге жабысу

Кішкентай балалар сияқты

Келгенімде біраз мұңайып қалдым

Ал жүрегім аздап ауырды

Бәріне қарсы тұратын күндер болады

Бақытты болу қиын

Ол сөзін жаңа ғана аяқтады

Айлар жылдар сияқты сезілетін жерде

Ол Сена өзенінің ағып жатқанын көргісі келді

Құстардың әнін тыңдау

Және ол білместікпен болды

Және ол күдіктенбестен

Мені үмітті қайта ашуға мәжбүр етті

Бостандыққа апаратын жолдар

Сосын сөмкелерімізді жинадық

Қайтып оралу ниетімен

Оның жүзімен көзімізді толтырыңыз

Ал біздің жүрегіміз оны еске алады

Және ол білместікпен болды

Ал ол, күдіктенбестен

Мені үмітті қайта ашуға мәжбүр етті

Бостандыққа апаратын жолдар