Le piano de Mélanie - Yves Duteil

Au plus profond de ma mémoire

Je l’ai cherchée sans la voir

Si son visage était doux

Son image était trop floue

Au plus profond de mon sommeil

Il n’y a qu’un grand soleil

Formant toile de décor

A la forme de son corps

Et sa silhouette s’anime

Et soudain je l’imagine

Elle ne vit que par mon rêve

Et du piano de Mélanie

Sous ses doigts qui prennent vie

S'élève une mélodie

… Je m'éveille et je l'écris

Менің жадымда терең

Мен оны көрмей іздедім

Оның жүзі тәтті болса

Оның бейнесі тым бұлыңғыр болды

Ұйқымның тереңінде

Бір ғана үлкен күн бар

Фонды қалыптастыру

Оның денесінің пішінінде

Және оның фигурасы тіріледі

Мен кенеттен елестетемін

Ол тек менің арманыммен өмір сүреді

Және Меланидің пианиносы

Өмірге келген саусақтарының астында

Әуен көтеріледі

…Мен оянамын, мен оны жазамын