Hommages - Yves Duteil

Je voudrais rendre hommage ceux qui m’ont fait vivre

En rallumant l’espoir un jour l’horizon

Leur ddier chacun mon me comme un livre

Et leur offrir tous un vers ma faon

Celui qui m’a ouvert le plus grand de ses vins

Pour y noyer ma peine

Celui qui m’a cit les philosophes indiens don’t l’me tait sereine

Celui qui sans jamais prononcer le mot Dieu

M’a fait croire en les hommes

Les deux qui m’ont appris vivre plus heureux

Par l’amour que l’on donne

Celle qui m’a dit un jour que son amour pour moi

Serait toujours le mme

Toi qui redessinais les lignes de ma main pour y glisser la tienne

Celui qui m’enseignait dans ma propre musique, trouver l’harmonie

Celle qui m’a port par del ses blessures

Au sommet de ma vie

Celui qui m’a fait croire aux plus fous de mes rves

En y rvant aussi

Ont clair ma route en apaisant mes doutes et m’ont rendu la vie

Et si j’ai pu franchir les murs de mon silence

C’est grce tous les gens qui m’ont ouvert le cњur

Et fait la courte chelle au sortir de l’enfance

Pour m’aider grandir en force et en bonheur

Et c’est en remontant les douloureux mandres

En revoyant parfois le chemin parcouru

Que j’ai pu mesurer ce qu’il reste apprendre

Effacer les tristesses et tout le temps perdu

Je voulais rendre hommage ceux qui m’ont fait vivre

En rallumant l’espoir un jour dans ma maison

Leur ddier chacun mon me comme un livre

Et leur offrir tous un vers ma faon.

Маған өмір сыйлаған жандарға бас иемін

Бір күні көкжиекте үмітті ояту арқылы

Әрқайсысына кітап сияқты жанымды арна

Және олардың барлығына менің жолымды құрт беріңіз

Маған шараптарының ең үлкенін ашқан адам

Менің ауырсынуымды басу үшін

Жандары тыныш үнді философтарының сөзін маған келтірген адам

Құдай сөзін ешқашан айтпайтын адам

Мені еркектерге сендірді

Маған бақытты өмір сүруді үйреткен екеуі

Біз берген махаббатпен

Бір кездері мені жақсы көретінін айтқан адам

Әрқашан бірдей болар еді

Қолымның сызығын сызып тастаған сен, өзіңнің қолыңнан өту үшін

Өз әнімді үйреткен, үндестік тап

Мені оның жарасынан ары апарған адам

Өмірімнің шыңында

Менің ең армандарыма сенуге мәжбүр еткен адам

Онда да армандау

Күмәнімді сейілту арқылы жолымды тазартып, маған өмірімді қайтарды

Егер мен тыныштығымның қабырғаларын кесіп өтсем

Бұл менің жүрегімді ашқан барлық адамдарға рахмет

Ал қысқа баспалдақты балалық шақтан жасаңыз

Маған күш пен бақытта өсуіме көмектесу

Және бұл ауырған мандерлерге байланысты

Кейде біз қаншалықты жеткенімізді қарастырамыз

Мен үйренуге болатын нәрселерді өлшей алдым

Қайғыны және барлық босқа кеткен уақытты өшіріңіз

Маған өмір сыйлаған жандарға құрмет көрсеткім келді

Бір күні менің үйімде үміт отын жағу арқылы

Әрқайсысына кітап сияқты жанымды арна

Және олардың барлығына менің жолымды құрт беріңіз.