Fragile - Yves Duteil

Fragile, tendre, rebelle et insoumise

Comme une fleur sur la banquise, douloureuse à la moindre brise,

quand le froid souffle sur ton coeur

Perdue, je te regarde qui avance, les bras chargés de lourds silences

Entre la crainte et l’espérance, l’incertitude et la douleur

J'écoute, sous les mots qu’on se dit tout bas

J’entends ceux que tu ne dis pas, et qui se lisent quelques fois,

dans tes yeux qui ne pleurent pas

J’espère, loin des nuages qui te hantent

Bulle de verre dans ta tourmente, à nouveau claire et transparente

Quand tu souris comme autrefois

Tu changes, et pourtant tu restes la même

Tu ressembles aux fleurs que tu sèmes

Dans les yeux de ceux que tu aimes

D’un amour fidèle à ton coeur

Ton âme, pétrie de larmes et de rires

Qui ne sait plus croire qu’au pire

Même quand tout semble nous dire, que l’avenir tourne au meilleur

Secrète, même au plus fort de la tempête

Sous le tumulte dans ta tête

Tu trouves encore un air de fête, pour résister au vent qui noire

Blessée, je voudrais tant pouvoir t’aider

T’ouvrir les bras, trouver les clés

Pour te guérir, tout démêler

Te rassurer quand tu t’endors

Te suivre, être présent à tes côtés

Comme un phare sur la jetée

Un repère pour te guider

Entre les peurs et les dangers

Pourtant, je ne peux que te regarder

Sortir de l’eau et replonger

Au plus profond de tes pensées, être père et t’accompagner

Fragile, tendre, rebelle et insoumise

Comme une fleur sur la banquise, courageuse à la moindre brise

Et quand le froid souffle plus fort

T’aimer, comme on aime un enfant qui dort

Être une amarre dans tous tes ports

Sans pour autant monter à bord, t’aimer toutes voiles dehors

Нәзік, нәзік, бүлікшіл және бүлікші

Мұз бетіндегі гүл сияқты, шамалы желде ауырады,

жүрекке суық тигенде

Жоғалған, мен сенің жүргеніңді көремін, қолдары ауыр тыныштыққа толы

Қорқыныш пен үміттің, белгісіздік пен азаптың арасында

Тыңдаймын, бір-бірімізге сыбырласатын сөздердің астында

Мен сіз айтпағандарды естимін, және олар кейде оқиды,

жыламайтын көздеріңде

Үміттенемін сені қуантқан бұлттардан

Сіздің толқуларыңыздағы шыны көпіршік, қайтадан мөлдір және мөлдір

Бұрынғыдай күлгенде

Сіз өзгересіз, бірақ сол қалпында қаласыз

Сіз еккен гүлдерге ұқсайсыз

Сіз жақсы көретіндердің көз алдында

Жүрегіңе адал махаббатпен

Көз жасы мен күлкіге тұнып тұрған жаның

Енді кім ең жамандыққа сенуді білмейді

Бәрі бізге айтып тұрғандай болып көрінсе де, болашақ жақсылыққа толы болсын

Құпия, тіпті дауылдың биіктігінде

Басыңыздағы дүрбелең астында

Қара желге қарсы тұру үшін әлі де мерекелік ауаны табасың

Жарақат, мен саған сонша көмектескім келеді

Қолдарыңызды ашыңыз, кілттерді табыңыз

Сізді емдеу үшін бәрін шешіңіз

Сіз ұйықтап жатқанда сізді жұбатыңыз

Сізге еріңіз, қасыңызда болыңыз

Пирстегі маяк сияқты

Сізге бағыт беретін бағдар

Қорқыныш пен қауіп арасында

Сонда да мен сені ғана бақылай аламын

Судан шығып, қайтадан сүңгіңіз

Ойыңның тереңінде, Әке болып, саған серік болу

Нәзік, нәзік, бүлікшіл және бүлікші

Мұз бетіндегі гүлдей, шамалы самалда батыл

Ал суық қаттырақ соққанда

Ұйықтап жатқан баладай сүйемін

Барлық порттарыңызда арқан болу

Бортқа шықпай-ақ, сізді барлық желкендермен жақсы көру