Dans le coeur de Léonore - Yves Duteil

Dans le coeur de Léonore, il y a deux amants

Un qui chante et un qui dort depuis bien longtemps

Le premier s’est endormi pour l'éternité

L’autre a chanté sans répit pour la consoler

La musique au long des jours n’a pas remplacé

La douceur de son amour, ni le temps passé

Mais les mots qui par hasard lui chantaient sa vie

Déposaient dans son regard un instant d’oubli

Au jardin de Léonore, tous les arbres en deuil

Tandis qu’elle pleurait encore, préparaient leurs feuilles

Pour abriter les amours des oiseaux fidèles

Qui venaient, depuis toujours, y chanter pour elle

Les saisons sur le jardin n’ont pas effacé

Les couleurs ni les parfums des bonheurs passés

Mais les fleurs qu’elle y cueillait, quelque temps plus tard

Ont bercé dans ses regrets un instant d’espoir

Les saisons sur le jardin n’ont rien effacé

Ni les joies ni les chagrins mais pour y penser

Dans le coeur de Léonore, il y a deux amants

Un qui chante et un qui dort depuis bien longtemps.

Леонордың жүрегінде екі ғашық бар

Ән айтатын да, ұзақ ұйықтайтын да

Біріншісі мәңгілік ұйықтап қалды

Екіншісі оны жұбату үшін жалықпай ән айтты

Күндер бойы музыканың орнын ауыстырған жоқ

Оның махаббатының тәттілігі де, өткізген уақыты да

Бірақ оның өмірі туралы кездейсоқ ән айтқан сөздер

Оның көзқарасында ұмытылған сәт

Леонордың бақшасында барлық ағаштар аза тұтады

Ол әлі жылап жатқанда, олар жапырақтарын дайындап жатты

Адал құстардың махаббатын паналау

Кім келді, әрқашан оған ән айту үшін

Бақшадағы жыл мезгілдері өшпеген

Өткен бақыттың түстері де, иістері де

Бірақ ол гүлдерді біраз уақыттан кейін жинады

Өкінішпен бесікке бөленді бір сәт үміт

Бақшадағы жыл мезгілдері ештеңені өшірмеді

Қуаныш та, қайғы да емес, соны ойлау керек

Леонордың жүрегінде екі ғашық бар

Ән айтатын да, ұзақ ұйықтаған да.