Dans l'eau de ses silences - Yves Duteil

Le jour qui vient de naître dessine la fenêtre

Au mur de la vieille chambre et peint septembre aux couleurs d’ambre

Une larme qui perle et vient de rouler sur sa joue

Petite vague qui déferle dans son sommeil

Alors que tout semblait si doux, d’où vient ce chagrin qui s'éveille

Pour se glisser dans son cou?

Dans l’eau de ses silences, je bois son cœur immense

Jusqu’aux sources de ses peines, je l’aime et même

Au cœur de la tempête, aux soirs de nos défaites

Le soleil qui brille au port, c’est elle, c’est elle encore

Elle ouvre la fenêtre, se blottit contre moi

Tout doucement, la vie va renaître aux couleurs d’ambre de septembre

Quand l’eau de ses silences déborde dans ses yeux

Que j’entrevois la mer immense de ses secrets

Je découvre peu à peu, sous l’azur de ses blessures

Des trésors si fabuleux

Au bout de mon voyage, j’aurai pour seul bagage

Cet amour dont elle inonde, le monde, le monde

À l’eau de ses silences, j’ai bu tant d’espérance

J’ai reçu comme un baptême, je l’aime et même

Les fleurs de son sourire, le ciel que je respire

Et l'étoile qui mène au port, c’est elle, c’est elle encore

Жаңа ғана дүниеге келген күн терезені тартады

Ескі бөлменің қабырғасында және янтарь түстерінде қыркүйек боялған

Көз жасы інжу-маржандай ағып кетті

Ұйқысын үзетін кішкентай толқын

Бәрі тәтті болып көрінгенде, бұл оянған қайғы қайдан пайда болды

Оның мойнына түсу үшін бе?

Оның үнсіздігінің суында мен оның орасан зор жүрегін ішемін

Оның қайғысының көзіне мен оны жақсы көремін, тіпті

Дауылдың жүрегінде, Жеңіліс кештерінде

Портта жарқыраған күн, ол ол, бұл тағы да ол

Ол терезені ашады, мені құшақтады

Ақырындап өмір қыркүйектің сары түстерінде қайта туады

Үнсіздігінің суы көзінен тасығанда

Мен оның құпияларының орасан зор теңізіне көз жүгіртемін

Мен оның жараларының көгілдір сәулесінің астында бірте-бірте ашамын

Мұндай таңғажайып қазыналар

Саяхатымның соңында менің жалғыз жүгім қалады

Ол су басқан бұл махаббат, әлем, әлем

Оның үнсіздігінің суынан мен қанша үміт іштім

Мен шомылдыру рәсімінен өткендей алдым, мен оны жақсы көремін, тіпті

Оның күлген гүлдері, мен дем алатын аспан

Ал портқа апаратын жұлдыз, ол ол, бұл қайтадан ол