Blessures d'enfance - Yves Duteil

On ne sait pas toujours à quel point les enfants

Gardent de leurs blessures le souvenir longtemps

Ni comme on a raison d’aider à s'épanouir

Cette fleur dans leur âme qui commence à s’ouvrir

Moi qui rêvais d’amour de musique et d’espoir

Je m’endormais cerné de frayeurs dans le noir

Certain que tous les rêves étaient sans lendemain

Je m'éveillais toujours le vide entre les mains

Chacun vivait pour lui dans sa tête en silence

Et je chantais mon âme en pleine indifférence

Encombré de mes joies troublé de mes envies

Faisant semblant de rien pour que l’on m’aime aussi

L'été on m’envoyait sur le bord de la mer

Ou au fond du Jura profiter du grand air

Écrire à mes parents que je m’amusais bien

Et m’endormir tout seul blotti dans mon chagrin

J’essayais de grandir, de m’envoler peut-être

Pour cueillir des étoiles à ceux qui m’ont vu naître

J’ai longtemps attendu ce geste ou ce regard

Qui n’est jamais venu, ou qui viendra trop tard

Puis mon frère est parti pour un lycée banal

En pension pour trois ans parce qu’on s’entendait mal

J’avais cherché sans cesse à croiser son chemin

Sans jamais parvenir à rencontrer sa main

Tous mes élans d’amour brisés dans la coquille

J’essayais de renaître en regardant les filles

Aimer c'était malsain pervers ou malséant

Pourtant c'était si doux si tendre et si troublant

Aujourd’hui j’ai grandi mais le silence est là

Menaçant, qui revient, qui tourne autour de moi

Je sais que mon destin, c’est d'être heureux ailleurs

Et c’est vers l’avenir, que j’ai ouvert mon cœur

Mais j’ai toujours gardé de ces années perdues

Le sentiment profond de n’avoir pas vécu

L’impression de sentir mon cœur battre à l’envers

Et la peur brusquement d’aimer à découvert

On ne sait pas toujours à quel point les enfants

Gardent de leurs blessures un souvenir cuisant

Ni le temps qu’il faudra pour apprendre à guérir

Alors qu’il suffisait peut-être d’un sourire

Moi qui rêvais d’amour de musique et d’espoir

J’ai attendu en vain ce geste ou ce regard

Mais quand un enfant pleure ou qu’il a du chagrin

Je crois savoir un peu ce dont il a besoin

Біз әрқашан қанша бала екенін біле бермейміз

Олардың жараларын ұзақ есте сақтаңыз

Сондай-ақ гүлденуге көмектесу дұрыс емес

Бұл олардың жан дүниесіндегі гүл ашыла бастайды

Музыкалық махаббат пен үмітті армандаған мен

Қараңғыда қорқыныш қоршап ұйықтап қалдым

Барлық армандардың болашағы жоқ екені анық

Мен әрқашан қолымда бос оянатынмын

Әрқайсысы өз басында үнсіз өмір сүрді

Ал мен өзімді мүлде немқұрайлылықпен жырладым

Қуаныштарыммен ауырып, қалауларыммен мазалады

Ештеңені жақсы көретіндей кейіп таныту

Жазда мені теңіз жағасына жіберді

Немесе Юраның тереңінде ашық ауада тамаша ләззат алыңыз

Ата-анама жазыңыз, мен көңілді болдым

Менің қайғымда жалғыз ұйықтап қалдым

Мен өсуге тырыстым, мүмкін ұшып кетуі мүмкін

Менің туғанымды көргендердің арасынан жұлдыздарды таңдау үшін

Мен бұл қимылды немесе осы көріністі ұзақ күттім

Кім келмеді, әлде кім кеш келеді

Содан ағам қарапайым орта мектепке кетті

Үш жыл интернатта болды, өйткені біз жараспадық

Мен оның жолын үнемі кесіп өтуге тырыстым

Оның қолын ешқашан кездестіре алмады

Қабықтағы махаббаттың барлық бұзылған импульстері

Мен қыздарға қарап қайта туылуға тырыстым

Сүйіспеншілік дұрыс емес немесе жағымсыз болды

Дегенмен, ол соншалықты тәтті және нәзік және алаңдатарлық болды

Бүгін мен есейдім, бірақ тыныштық сонда

Қорқыту, қайтып келу, айналамды айналдыру

Менің тағдырым басқа жерде бақытты болу деп білемін

Болашаққа деген жүрегімді аштым

Бірақ мен сол жоғалған жылдарды үнемі сақтап қалдым

Өмір сүрмегеннің терең сезімі

Менің жүрегім төңкеріліп соғып тұрғандай сезінемін

Және ашық жерде сүюдің кенеттен қорқуы

Біз әрқашан қанша бала екенін біле бермейміз

Олардың жараларын жанып тұрған естелік ретінде сақтаңыз

Емдеуді үйрену үшін де уақыт қажет емес

Күлімсіреу жеткілікті болған кезде

Музыкалық махаббат пен үмітті армандаған мен

Анау қимылды, әлгі көзқарасты бекер күттім

Бірақ бала жылап немесе ренжігенде

Мен оған не қажет екенін аздап білемін деп ойлаймын