The Captain's Log - Winter's Verge

Tired and sleepless, my crewmen and I*

Have sailed for a year, the new land to find

We fought with the sea, we came close to die

We prayed just to breathe, for that longing night

Today Mother Nature has answered our call

The thunder and lightning has died down and gone

And just when the mist was clearing away

We saw the black sails, now just coming our way

And so this is my final log, I stand with her alone, our very darkest hour

My endless passion for the sea, has brought this end for me, and now I die a

captain proud

The black sails are gaining on us, they have speed

«All hands on deck, cut and run, sail east»

But fate didn’t smile to us on that day

The wind was against us, we had hell to pay

The first cannon fire had shattered our bow

The second then smashed the deck of the boat

The shot that destroyed us cracked the starboard

My hope then was flying with the men overboard

Raiders, carnage, face me from all sides

I plead for mercy, let me die in pride

I beg you please, just let me die in pride

Now, as death ascends, here I stand

I do not fear this end, and now as time, just fades away

I bid farewell, these are my final words

My spirit will not die, I sail beyond this earth

To new seas, horizons, a captain once again

Шаршап, ұйқысыз, экипаж мүшелерім және мен*

Бір жыл бойы жүзіп, табу жаңа жер

Біз теңізбен шайқастық, өлуге                                          өл                             өл                                                                       ​​​​​​​​              бір       і і і i i i лц i i i л i i i iric i i i ji ji алыс алыс шет кешi i i i i i doi р i i i i i do in arasındaжек kalға жақын лашындыруға жақын күрес лес ілес

Біз сол сағыныш түні үшін тыныс алу үшін дұға еттік

Бүгін біздің қоңырауымызға Табиғат-Ана жауап берді

Күн күркіреуі мен найзағай сөніп қалды

Дәл тұман сейіліп жатқанда

Біз қара желкендерді көрдік, енді бізге келе жатыр

Сонымен, бұл менің соңғы журналым, мен оның жалғыз, ең қараңғы сағаттық тұрамын

Менің теңізге деген шексіз құмарлығым мен үшін осы аяқталды, енді  өлемін

капитан мақтаныш

Қара желкендер бізге жетіп барады, олардың жылдамдығы бар

«Барлық қолдар палубада, кесіп, жүгіріп, шығысқа қарай жүзіңіз»

Бірақ сол күні тағдыр бізге күлмеді

Жел бізге қарсы болды, бізде тозақ болды

Алғашқы зеңбірек оғы біздің садақты жарып жіберді

Екіншісі қайықтың палубасын сындырды

Бізді қиратқан оқ оң жақ бұрышты жарып жіберді

Менің үмітім сол кезде ерлермен бірге бортқа ұшып кетті

Шабуылшылар, қырғындар, маған барлық жағынан қарсы тұрыңыз

Мен мейірім сұраймын, мақтандықтан өлейін

Өтінемін, мені мақтанышпен өлуге рұқсат етіңіз

Енді, өлім көтеріліп жатқанда, міне тұрамын

Мен бұл соңынан қорықпаймын, енді уақыт жәй ғана жоғалып барады

Мен қоштасамын, бұл соңғы сөздерім

Менің рухым өлмейді, мен осы жердің сыртында жүземін

Жаңа теңіздерге, көкжиектерге, тағы бір капитанға