Darjeeling - William Sheller

Dans cette histoire entre nous

Quelquefois je m’y perds

Ça ressemble à Moscou

C’est déjà l’hiver

Et dans le jet qui me lance

Vers les étoiles du Nord

Dans le silence

D’un classe confort

Je prie le sort

D’avoir une chance

Que tu m’attendes encore

J’ai serré dans mon passeport

Tout ce que j’ai de bien

Un reste d’aventure

Qui marque les mains

Avec de sales blessures

Et quelques gens de bien

Qui ne savent rien

Qui disent toujours

D’aller chercher plus loin

De jour en jour

Avec ce mal qui crève

Comme une fièvre

Au bord des lèvres

Et me ramène à toi

Quand j’ai le cœur en guenilles

Je dors dans tes yeux qui brillent

Et c’est parce qu’il y a là dedans

Des oiseaux de feu qui scintillent

Comme de l’or en brindilles

Dans la chaleur du bon vent

De Darjeeling

Je me sens maintenant je l’avoue

Sorti du désert j’en suis à bout

Sans être tombé par terre

Mais j’arrête pas d’me dire

Que si tu m’abandonnes

Y a des souvenirs qui m’empoissonnent

Qui me font vieillir

Sans voir personne

Avec ce mal qui crève

Comme une fièvre

Au bord des lèvres

Et me ramène à toi

Quand j’ai le cœur en guenilles

Je dors dans tes yeux qui brillent

Et c’est parce qu’il y a là dedans

Des oiseaux de feu qui scintillent

Comme de l’or en brindilles

Dans la chaleur du bon vent

De Darjeeling.

Бұл әңгімеде арамызда

Кейде адасып кетемін

Мәскеуге ұқсайды

Қазірдің өзінде қыс

Ал мені лақтыратын ұшақта

Солтүстік жұлдыздарға

Тыныштықта

Жайлылық класынан

Мен тағдырға дұға етемін

Мүмкіндік болуы үшін

сен мені әлі күтіп жүрсің

Мен төлқұжатымды сығып алдым

Менде бар жақсылық

Шытырман оқиғаның қалдығы

Қолды кім белгілейді

Жаман жаралармен

Және кейбір жақсы адамдар

ештеңе білмейтін

кім үнемі айтады

Әрі қарай қарау үшін

Күн өткен сайын

Жарылған осы зұлымдықпен

Қызба сияқты

Еріннің шетінде

Ал мені өзіңе қайтар

Менің жүрегім шүберек болған кезде

Мен сенің жарқыраған көздеріңде ұйықтаймын

Бұл оның ішінде бар болғандықтан

Жарқыраған от құстары

Алтын бұтақтар сияқты

Жақсы желдің ыстығында

Дарджилингтен

Мен қазір мойындағанымды сезінемін

Шөлден мен оның соңында тұрмын

Құлап кетпей

Бірақ мен өзіме айта беремін

Мені тастап кетсең ше

Мені уландыратын естеліктер бар

бұл мені қартайтады

ешкімді көрмей

Жарылған осы зұлымдықпен

Қызба сияқты

Еріннің шетінде

Ал мені өзіңе қайтар

Менің жүрегім шүберек болған кезде

Мен сенің жарқыраған көздеріңде ұйықтаймын

Бұл оның ішінде бар болғандықтан

Жарқыраған от құстары

Алтын бұтақтар сияқты

Жақсы желдің ыстығында

Дарджилингтен.