Попутчица любовь - Вячеслав Быков

Окутала ночь серой дымкой стекло,

Дорога длинна и чуть видна.

Лишь мокрый асфальт, как тебя занесло

В чужие края, не знаешь сам.

В ночной тишине кто-то машет рукой,

Навек покидает грусть тебя.

И сядет, закрыв робко дверь за собой

Удача твоя.

Припев:

Шум колёс, попутчица-любовь

С судьбой играет вновь

И манит вникуда.

Ты готов за сотни тысяч вёрст

В стране, не знавшей слёз,

Остаться навсегда.

На крыльях любви ты, как птица, летел

И месяц дорогу освещал.

Волшебник ночной песню лунную пел

И сказочный мир вам обещал.

Вдали меркнет свет городских фонарей,

Немного устал, но не до сна.

С надеждой умчишься навстречу заре,

Как в лето весна.

Припев:

Шум колёс, попутчица-любовь

С судьбой играет вновь

И манит вникуда.

Ты готов за сотни тысяч вёрст

В стране, не знавшей слёз,

Остаться навсегда.

Түнді әйнектің сұр тұманымен көмкерді,

Жол ұзақ және әрең көрінеді.

Тек дымқыл асфальт, қалай сырғанап кеттің

Бөтен елге, өзіңді білмейсің.

Түн тыныштығында біреу қолын бұлғайды,

Қайғы сені мәңгілікке қалдырады.

Ал ол есікті қорқақ етіп жауып отырып, отырады

Сізге сәттілік.

Хор:

Дөңгелектердің шуы, жолдастардың махаббаты

Қайтадан тағдырмен ойнайды

Және ешқайда шақырмайды.

Сіз жүздеген мың мильге дайынсыз

Көз жасын білмеген елде,

Мәңгі қал.

Махаббаттың қанатында құс болып ұштың

Ал ай жолды нұрландырды.

Сиқыршы айлы түн әнін айтты

Ал ертегі әлемі саған уәде берді.

Алыстан қала шамдарының жарығы сөнеді,

Кішкене шаршадым, бірақ ұйықтамайды.

Таңға қарай асығасың деген үмітпен,

Жаздағы көктем сияқты.

Хор:

Дөңгелектердің шуы, жолдастардың махаббаты

Қайтадан тағдырмен ойнайды

Және ешқайда шақырмайды.

Сіз жүздеген мың мильге дайынсыз

Көз жасын білмеген елде,

Мәңгі қал.