Белая река - Вячеслав Быков, Александр Маршал

Как ты живёшь, одинокая,

Часто смотрю на дорогу я,

Поздняя ночь, и не видно машин…

В жизни не всё получается,

Редко с тобой мы встречаемся,

Может быть, нам и не нужно спешить?..

Недалеко нам до осени,

И по утру небо с проседью,

Где же причал одинокой души?

Там, где белая река

Путь начнёт свой в облака:

Мы пойдём с тобой туда,

Ты скажешь мне: «Да!»

Как ты живёшь, моя милая,

В дверь постучу, обними меня —

Рядом с собой спать меня уложи…

Нужно любить, и надеяться —

Может быть, всё переменится,

Я остаюсь, только ты мне скажи!..

Қалай өмір сүресің, жалғызсың,

Жолға жиі қараймын,

Түннің бір уағында көліктер көрінбейді...

Өмірде бәрі ойдағыдай бола бермейді

Біз сенімен сирек кездесеміз

Мүмкін бізге асығудың қажеті жоқ шығар?..

Алыс емеспіз күзге,

Таңертең шашы ағарған аспан,

Жалғыз жанның орны қайда?

Ақ өзен қайда

Жол бұлттардан басталады:

Біз сонда сізбен бірге барамыз

Сіз маған: «Иә!» дейсіз.

Қалай өмір сүресің, қымбаттым,

Мен есікті қағамын, мені құшақтаймын -

Мені жаныңда ұйықтат...

Сізге сүю және үміт ету керек -

Мүмкін жағдай өзгеретін шығар

Мен қалдым, айтшы!..